Hey President, I Love You.

08

Chapter 8: Jealousy

Naglalakad ako papuntang Office nang biglang bumuhos ang napaka lakas na ulan nasa gitna pa naman ako ng field kaya kahit bumalik o tumuloy ako mababsa pa rin ako kaya tumuloy na lang ako.

Pagkarating na pagkarating ko sa loob ng Office si Ellia lang yung tao doon.

"asan sila?" tanong ko kaya nangangatog na ako sa lamig

"na postpone yung meeting, bukas na lang raw" sabi niya na hindi man lang tumingin sa akin

Biglang bumukas yung pinto at medyo natulak ako kasi nakaharang ako pero hindi naman ako natumba, biglang pumasok sa loob si roi na may dalang twalya.

"nakita kita sa field kanina nagpaulan ka pa, pano kung magkasakit ka?!" parang inis na pagalit niya sa akin

"hindi naman ako masiyadong nabasa okay lang ako" pagdepensa ka

"anong hindi? tumutulo na nga yubg tubig galing sa damit mo oh" sabi niya sabay abot ng tuwalya

Agad ko namang kinuha sa kanya yon at pinunas sa sarili, napatingin ako kay ellias kaya lang bigla siyang ngiwas ng tingin.

"wala ka bang extrang damit?" tanong ni roi

"wala pero meron akong extrang undergarments" pahina ng pahina yung sinasabi ko

"gusto mo kunin ko?"

"wag na nadito lang sa office" sabi ko tyaka lumapit sa mesa ko

"dami-" hindi niya natuloy yung sasabihin niya dahil biglang nagring yung phone niya, pinapauwi na siya ng nanay niya dahil suspended daw yung klase

"hindi ka pa ba uuwi?" tanong ni roi bago umalis

"magpapatuyo na lang muna ako rito" sabi ko

bago siya umalis tinanong niya ulit kung okay lang ako sabi ko oo, hinalikan niya ko sa noo bago umalis sa office.

nagulat ako ng biglang tumayo si ellias at masama ang tinging sakin.

"sumama ka sakin" sabi niya kaya sumunod na lang ako sa kanya

Pumunta kami sa storage room, kumuha siya ng palda at hindi man lang ako tinanong kung anong size ko.

"oh" sabay abot niya sa palda, kinuha ko yun

Bumalik kami sa office tapos may kinuha siya sa bag niya, kulay gray na damit inabot niya rin sakin yun.

"magbihis kana" sabi niya

"pwede bang tumalikod ka?" sabi ko, ginawa niya rin agad.

Pagkatapos na pagkatapos ko magbihis pinaharap ko na siya, bagay naman sakin yung suot ko yung palda kasi namin hanggang taas ng tubod medyo malaki yung damit niya pero maganda naman tignan sakin.

"ah...salamat, ibibigay ko rin agad to. mauna nako" sabi ko tyaka nilagay sa plastik yung mga damit ko.

"sandali" sabi niya tyaka tumayo at kinuha yung bag, kinuha ko rin yung akin.

Pinatanay niya yung ilaw at binigay sakin yung jacket niya at cap na kulay black, sinuot ko rin agad yun damit malamig yung simoy ng hangin at umuulan parin.

Naglakad na kami papunta sa Gate ng school pero malakas parin yung ulan, nilagay niya yung isang kamay niya sa ulo ko na animo'y pinoprotektahan sa ulan. nakikita ko na nababasa na siya kaya binilisan ko na yung pagtakbo ko.

pagkarating namin sa parking lot, pinapasakay na niya ko sa motor niya. himala at hindi kotse ang dala niya.

sinosuot niya sakin yung helmet niya kahit basang basa na siya sa ulan.

"elli-seb pano ka?"

"wag ako ang alalahanin mo, yung sarili mo" sabi niya tyaka kami sumakay.

Binilisan niya na yung pagpapatakbo ng motor niya. i was a bit uncomfortable kasi wala akong cycling or shorts sa loob, nakikita niya yata na binababa ko yung palda ko sa mirror kaya medyo binagalan niya.

"wait, wala ka bang doble na shorts or something?" tanong niya

"wala" mahinang tugon ko

he stay quite for a second and curse, "damn it" he said. he hold my wrist to embrace him, he also brought me closer to him to somehow pinch my skirt. and just like that i feel he's protection upon me, i feel so comfortable and safe.

but how long will this last? how long can i feel like this from him?

basang basa na siya at ako ang dahilan non, nang makarating kami sa bahay pagkababa ko agad niyang pinaharurot yung motor niya.

i felt my heart aching for a moment, i never felt like this before.

"bakit mo ko sinasaktan ng ganito?" bulong ko sa hangin

nagtagal pa ako ng ilang sandali doon at pumasok na sa bahay, agad akong naligo para hindi ako magkasakit. bigla kong naalala si Ellias kaya kinuha ko yung phone ko at agad na nagtipa ng sasabihin.

'nakauwi ka naba? maganlaw ka kaagad kung kakauwi mo lang'

Pagkatapos ko siyang i-text agad kong ginawa yung mga assignments ko and something like that kineme. Then after i ate dinner i scroll for a bit before i dozed to sleep.

Pagkagising ko ng umaga nalaman ko sa balita na may bagyo daw hanggang 4 days tatagal, nakatanggap ako ng tawag kay dean kaya agad ko iyon sinagot.

"Hello Dean? napatawag po kayo?"

[ikaw na magsabi sa mga officers na walang pasok ng one week and ipakalat lahat sa students ng school]

"ha? bakit po hindi si Davis? tyaka bakit hindi po kayo magpost sa page?"

[Wala kaming access ngayon sa page si Sebastian lang ang may access for the mean time]

"yun naman po pala e"

[but my son can't do it for the mean time]

"bakit po?" nagaalala kong tanong

[Mataas ang lagnat niya sabi ng yaya, nagpaulan daw kahapon at basang basa paguwi]

i felt guilty, "ah sige po ako na pong bahala" then he hang up the phone

Biglang tumila yung ulan kaya agad akong naligo at nagbihis pagbaba ko agad akong nagchat sa officers kung anong address ng bahay nila dean and inannounce narin na walng pasok for a week.

After ibigay sakin yung Address ng bahay nila Ellias agad akong nagpaalam kila mommy, tumutol sila nung una pero nagmakaawa ako kay pinayagan rin ako. nagcommute na lang ako papunta sa kanila dahil ayoko magpahatid.

Naligaw pa ako pero buti na lang chinat ako ni kevin, Aabangan niya daw ako sa school kasi na laman niya kay lanna na pupunta ako kila Ellias so nagcommute ako ulit papuntang school and thank god nakita ko agad siya.

Habang nasa kotse ng mom niya kami tinanong ko siya.

"diba magkaibang way kayong bahay nila Ellia-Sebastian? bakit ihahatid mmo pako? edi napalayo ka?" tanong ko pero nginitian niya lang ako.

Then binaba nila ako sa malaking bahay i don't know kung bahay pa ba ito but it looks like a MANSION to me because it so huge. may binigay sakin na paper bag si Kevin bago pumasok ng kotse pero binuksan niya ulit at humarap sakin.

"i know you cared for him that's why i don't hesitate to bring you here, i know you love him Andreahnna. i know the look in your eyes when you look at him." he said

"he's heart is precious but this world just fucked it up, don't hesitate to hold he's hand when he needed you beacuse as far as i know he always need you. Take care of my BestFriend, Vice President" he added before he leave

- - -