Hacienda El Paraiso: Fiery Romance

Chapter 58

Life is not life if there is no drama, problems, and complications. Life is just life if it is always the way you want it to be? But isn't mine too much? 

I suffered a lot. My biological mother died bago pa man ako magkaisip. Aam ko naman na lahat tayo ay mamamatay, pero bakit hindi man lang sya kinuha ung may isip na ako para naman magkaroon ako ng sarili kung alaala sa kanya? Naawa tuloy ako sa kanya kasi kahit boses nya ay hindi ko maalala. Kahit ngiti man lang nya ay hindi ko matandanaan. Kahit na katiting na alaala sa kanya ay wala ako. Tanging ang kwentas na binigay lang sa akin ni mommy Lea ang nagsisilbing alaala nya. Alaala na hindi ko maiwasan pagdudahan kahit nanggaling na ito sa babaeng dapat kung lubos na pagkatiwalaan.

I have a complicated life. Too complicated na parang ang hirap paniwalaan. I lost my memories, I grow up in the family na akala ko ay akin talaga. Nung magkabalik ang aking alaala, nung nasabi ko na finally buo na ako dahil sa mga alaalang iyon tsaka ko malalaman na mali pala ako. Those things are not real. Halos wala pa sa kalahati ang katotohanan sa alaalang iyon.

Nagawa ko pang magalit sa mga taong nag-alaga sa akin at tinuring ako na anak. Nagalit at nagplano pa ako ng kung ano-ano laban sa kanila. I lost my respect to them. Kung hindi bumalik si mommy Lea, paniguradong hanggang ngayon ay galit pa din ako sa kanila.Malamang hanggang ng ngayon ay pinagpapatuloy ko pa din lahat ng plano ko against them.

And now, another revelation exploded. Mommy lea is alive. She's back after a long time to make things right at para na din maprotektahan ako. Kasama ng kanyang pagbabalik ay ang panibagong rebelasyon na may kapatid ako. May isang buo at legal na Greeco na magmamana ng Greeco empire.

Matutuwa ba ako? Should I right? Pero bakit natatakot ako? Saan ako natatakot? Natatakot ba ako na malaman kung sino ba talaga ang kalaban namin? Sino ba talaga ang may galit sa ama ko? Am I afraid to know who's manipulating us? Or am I afraid that I might lose the family I have?

Pero bakit kailangan ko matakot? May sarili na akong pamilya? Akin na iyon at hindi sila mawawala sa akin. O may mangyayaring masama na ikakawala nila sa akin? Is this my gut feeling? Wag naman sana. Baka naman tama na ang pagiging komplikado ng buhay ko. Wala naman akong maling ginawa ah. Hindi ko naman ginusto na maging anak sa labas ng aking ama. If this is a karma of what they did, diba dapat sila ang mag suffer at hindi ako? Dahil kung ako ang papipiliin, hindi ko gugustuhin na maging anak sa pagkakamali. 

"What are you thinking kitten?"

Lumingon ako. Nakatayo ang aking asawa sa may pintuan at seryosong nakatingin sa akin.

"Madami." Inilipat ko ang aking tingin sa labas ng terrace namin. Nag-aagaw nag ang dilim at liwanag. It feels like the bad is overtaking the good. 

He hugged me from the back and rested his head on my shoulder. He gently rubbed my tummy. I lean my head to his head and let out a deep sigh.

"Salbahe ba ako nung bata pa ako J?" Mahinang tanong ko sa aking asawa."

"Hindi. Bakit?"

"My life is so complicated. Pakiramdam ko ay parusa ito sa akin. I'm thinking kung ano bang naging malaking kasalanan ko para maging ganito ang buhay ko. Wala naman akong maalalang kasalanang nagawa ko. Lahat naman ng gusto nila ay sinunod ko eh." My tears start falling.

"Sssshh." Pinaharap ako ni Aj sa kanya at muli akong niyakap. "You're not bad kitten. Makulit ka lang nung bata ka, pero hindi ka bad. Everything happened for a reason, okay. Tsaka diba sabi mo sa akin nuon, every obstacle is what make life meaningful."

"Isn't this too much?"

"It might be, pero tandaan mo, hindi ka bibigyan ng Dyos ng pagsubok na hindi mo kaya. Hindi ka din naman Nya pababayaan eh. Andito din naman ako. Malalagpasan mo din lahat ng ito."

Hindi nalang ako sumagot. I just rested my head on my husband chest and close my eyes. Sana talaga matapos na ito. Sana matapos ito ng maayos. I got a feeling na isa sa mga importanteng tao sa buhay ko ang mawawala sa akin.

AJ'S POV

Maingat kong inilagay si Nash sa kama tsaka ko sya kinumutan. Nakatulugan na naman nya ang pag-iyak habang nakayakap sa akin.

I gently rub his tummy. I'm so worried about this small baby inside my big baby. Masyadong marami ang problema at stress ng mommy nya ngayon. Masyado pa syang maliit to handle those stress. Sana ay okay lang sya at kumapit sya ng mahigpit sa loob.

I know how stress my kitten is. Ngayong araw lang na ito ay ilang bomba ang sumabog. His real identity is now cleared pero alam ko kung gaano kabigat ng bagsak niyon sa kanya. Not to mention the appearance of my mother in-law na akala namin ay patay na. It might be a good thing, pero yung sitwasyon ay kakaiba pa din. Masyado pa din mabigat dahil hindi naman ito nagpakita para sa ikakasaya ni Nash kundi para sa kaligtasan ng aking asawa. Mommy Lea knows something na hindi namin alam. He know the person who stage this whole shit.

I planted a kiss to my wife forehead tsaka ako maingat na lumabas ng silid. Pagbaba ko ng hagdan ay si mommy Lea ang agad kong nakita na naka upo lang sa sala at nakatingin sa akin.

To be honest, hindi ko talaga alam kung ano ang nararamdaman ko ngayon na nakikita ko sya sa aking harapan. Napakaraming tanong sa isip ko na sya lang ang makakasagot. Some of those question ay hindi ko alam kung dapat ko bang itanong o hindi.

Katulad din ng sabi ko, ang pagbabalik nya ay hindi ganun kaganda. Sa side ni moommy Lisana it might be good thing dahil mawawala na ang guilt nito sa pagkamatay ng kanyang kapatid. We all know na sinisisi ni mommy Lisana ang kanyang sarili sa nangyari kahit na alam nya na it's the sleeping pills who killed her sister. But for my kitten? Natatakot ako. Mommy Lea mention na wala syang balak na magpakita pa sana pero ginawa nya pa din para sa asawa ko. She want to protect Nash. To whom? Hindi ko alam pero pipilitin kong alamin.

Lumapit ako kay mommy Lea. I tried to smile to her. "Can we talk po?"

Mommy Lea is a good person. Nung bata palang ako ay sa kanya ako tumatakbo pag pinapagalitan ako ni mommy. O kaya ay may nagagawa akong mali. She always open her arms to me at minsan at nagseselos doon si Nash. Hindi naman nya kinusunsinti ang mali ko, pero, handa pa din syang yakapin ako sa tuwing natatakot ako to calm me down tapos ay tsaka nya ako pangangaralan.

"Sure."

Umupo ako sa tabi nya. I heaved a deep sigh tsaka ako nag umpisang mamili sa napakadaming tanong sa utak ko.

"Want to know how I survive?" Tumingin ako sa kanya tsaka ako tumango. Isa iyon sa mga tanong sa utak ko.

"Someone help me."

"Who?"

"Yung itnuturing ko na asawa ko ngayon."

Tumango ako. That's good to hear.

"Who's behind all of these?" Mamaya ko na itatanong ang detalye ng kanyang pagkakaligtas. I need to know first who is behind everything. I need to be prepare for my kitten.

Lumingon sa akin si mommy Lea at malungkot na ngumiti. Yung ngiti na may halong kaba at panghihinayang.

"It's ny grandfather, right?" Sabay kaming napalingon sa may pintuan.

"Hiro?" Mahinang bulong ko.

Author's note:

Hi mga inday at mga dodong..😜

Sorry kasi ang tagal ko hindi nakapag nakapag update. Too busy at medyo stress po kasi sa work ko.

Enjoy reading po.