Nusuma reta/ به سرقت رفته

Part 2

3صبح-4-مه-2021

ساعت از نیمه شب گذشته بود.چند ساعتی بود که پشت لپ تاپ قدیمی اش نشسته بود و روی داستان جدیدش کار می­کرد.

معتقد بود که این داستان جزو بهترین آثارش خواهد شد،داستانی حماسی در مورد مقابله با ظلم،فساد و موضوعاتی از این قبیل،داستان دختری که سفیدی بود در سیاهی جهان کثیف،شاخه ای گل رز تر و تازه محصور بین بوته های خار!

کش و قوسی به بدنش داد و ماگ سفید روی میزش را که حاوی کمی نسکافه سرد شده بود از روی میز برداشت و آخرین جرعه اش را نوشید.

نوشته های جدیدش را ذخیره کرد و لپ تاپ را خاموش کرد تا کمی بخوابد،نباید برای سخنرانی فردا خسته و کسل به نظر میرسید.

احمقانه به نظر میرسید اگر با چشم قرمز با هاله سیاه دورش و دهانی که مدام با خمیازه باز و بسته میشد از سرزندگی و نشاط صحبت میکرد.

ماگ خالی از نوشیدنی را در سینک ظرفشویی رها کرد و به طرف تخت خوابش رفت،آلارمی را برای ده صبح تنظیم کرد و سعی کرد بعد از دو شب خوابی راحت و آرام را تجربه کند.

10صبح-4-مه-2021

خودش را به زور از تخت گرم و نرمش بیرون کشید و با حالتی خوابالو و آشفته نشست،ساعتش را چک کرد تا ببیند چقدر زمان برای حاضر شدن دارد.

از استرس و هیجان میل چندانی به خوردن صبحانه نداشت.تصمیم گرفت اول لباس هایش را حاضر کند و بعد مشغول نوشیدن چای تلخ هر روزه اش شود.

تاریکی احساس خفقان آوری برایش داشت،پرده هارا کنار زد و اجازه داد اندکی نور به اتاق پاشیده شود.

از کشوی چوبی و مینیمال گوشه اتاق تیشرت صورتی رنگ و نازکی را به همراه دامن بلند و سفید که پر از نقوش ریز شکوفه های گیلاس بود بیرون کشید"این لباس بوی بهار میده!"

خمیازه کشان به آشپزخانه رفت و مشغول دم کردن چای شد،با صدای تلفن نزدیک بود آب جوش را روی دستش بریزد.

با خنده تلفنش را جواب داد"چی میگی هوشی سان؟سر صبحی نزدیک بود دستم و بسوزونم"صدای مرد دستپاچه­ی مرد جوان به گوش میرسید"متاسفم کاتسو سان،خواستم بگم نیم ساعت دیگه باید راه بیافتیم"کاتسو با شنیدن این جمله شتابزده به ساعت نگاه انداخت"چقدر زود گذشت!باشه هوشی الان حاضر میشم"