KUMA

2.bölüm

Bölüm kısa biliyorum  ama idareten ❤️

Hera'dan
Konağın avlusunda sial ile sohbet ediyorduk. Sial bu hayattaki tek kardeşim ondan başka hiç kimsem yok tek sırdaşım, tek dostum. Bir de kocamın kuzeninin karısı.
     "Ben mi kimim? Ben 23 yaşında devletin doktoru olacakken evlendirildim kocam olacak insan okumama izin vermedi.Kendi ayaklarımın üzerinde durmam gerekti ama onun yüzünden koca parası bekleyen kadın oldum. Benim annem-babam yok çok küçük yaşta yurda bırakılmış'ım sial ile de okuldan tanışıyoruz.O zamandan anlaşmıştık beraber okuyup hayatımızı kurtaracaktık. Ben doktor,sial de hakim olacaktı."ben bunları düşünürken konak'ın kapısı açıldı. Kafamı oraya çevirdim gelenler ile şok olmuştum. Bunlar rüzgar ve arafta ama bir dakika yanlarında kadınlarda vardı. Gözümü rüzgar ve yanındaki kadından ayıramıyorum. Gözlerim dolmuştu ama ağlamamalıyım, Sial'in kolunu sıkıyordum. Sial'e bakmak için kafamı çevirdim gözü dolmuştu ama ağlamamak için kendini tutuyordu benim de ondan bir farkım yoktu. Sonra odasına koşmaya başladı. Rüzgara öyle kırgınlıkla bakıyordum ki ama onun zerre kadar umrunda değilim. Bir açıklama  yapmayacağını bildiğim için odama yavaş yavaş yürümeye başladım. Odama geldim, kapıyı kitledim ne yapacağımı bilmiyordum kalbim öyle acıyordu ki bu duygunun bir tarifi yoktu sevdiğim adam üstüme kuma getirmişti.
        Gözyaşlarım kendine engel olamıyor artık sadece sessiz sessiz ağlıyordum şu anda rüzgara öyle bağırmak istiyorum ki bütün hıncımı ondan çıkartmak istiyorum. Ağlamaktan yorulmuştum artık uyumam gerektiğini anladım. Bunları düşünmemek için kendimi uykuya bıraktım. Kapı yumruklama sesleri ile kalktım saat kaçtı acaba. Rüzgar"Hera aç şu kapıyı dedim sana"dedi. Rüzgar gelmişti onunla konuşmak istemiyordum."seninle konuşmak istemiyorum lütfen gider misin?"Rüzgar"Hera aç şu kapıyı dilan'la sevdiğim kadınla tanışma vaktin geldi çık şu odadan."bu da neydi böyle benimle dalga mı geçiyor du bir de sevdiğim kadına tanış diyordu.