Aşkına Tutundum *Kırılmış Kalpler*

~

Sözler önemini yitirmiş cümleler dinlenmezken hiçbir kelimenin önemi   yokken onun için tamamen değersizleşme yolunda ilerliyordum.

O değilmiydi parmağıma yüzüğü takmak isteyen. O değilmiydi hep beraber olmak isteyen. O değilmiydi bir kızımız olsun diyen... Şimdi ne oldu yine ozamanki ben ozamanki sen değişen ne? Duygularmı? Bana karşı  hissettiğin duygular bir hesvesmiydi?

Ne bu şimdi ismimle seslenmeyen sen. "Aşkım, sevgilim, bebeğim,herşeyim, birtanem..." kelimelerini kullanan sen. Ne oldu da şimdi hep ismimle sesleniyorsun. Ben niye şimdi senden bu kelimeleri duyamıyorum.

Sadece bunları kendine bağlamak içinmi söylüyordun, güvenmem içinmi inanmam içinmi. Sana bir şey söyleyeyimmi ne istiyorsan başardın. Evet sana bağlandım delicesine, seni kaybetmekten okadar çok korkuyorumki, başkasına gitme ihtimalin beni öldürüyor... Evet sana okadar çok güvendimki bana asla ihanet etmeyeceğini düşünüyorum ama sevgili olmadan şu sözleride kendin söylemiştin yavşağım demiştin bir çok sevgilimide aldattım demiştin...

Sana soruyorum konuştuğun bir kız varmı diye. Instagramda var sadece video istedim normal konuştuk diyorsun. İnanayım mı sana. Gerçekten normalmi konuştun.

Seni seviyorum diyince bende seni  seviyorum hatta ben seni çok çok seviyorum diyorsun. İnanayımmı buna. İnanayımmı sana.

  Neredeyse her gün ayrılık şakası yapıyorsun ben ağlayıncada şaka şaka diyorsun aslında şu günlerde bu şakalarında durdu üzülsemmi sevinsemmi bilemiyorum.

Ben seni gerçekten çok seviyorum her şeyden çok ama seni bilemiyorum. Bazen üzülüyorum kendime niye bu kadar sevdin niye bu kadar bağlandın diye ama şuda bir gerçek ki senle konuşurken mutluyum, gülüyorum ama bunlar sen güzel konuşurken geçerli.

Aslında sesini bile duymak bana huzur veriyor. Salağım çok salağım resmen seni kendimden daha çok seviyorum değer veriyorum. Sen kırılma diye her dediğine tamam diyorum. Çünkü biliyorumki dediğin yapılmayınca kırılıyorsun üstüne üstlük engelliyorsun heryerden. İstediğinin olmasını istiyorsun.

Çok sevgilim oldu şu ana kadar dedin. Tüm sevgililerimi aldatmıştım 1 ay olmadan. Başka bir kızla konuşmuştum flört gibi dedin bana . Senle rekor kırdım. Çünkü seni gerçekten çook seviyorum dedin.
2 ablanla konuşturdun. Senle telefonla konuşurken ablanıda konuşmaya ekledin. Onlada konuştum oda dedi 100 den fazla resmen sevgilisi oldu diye.

  Annene benden bahsettiğini söyledin. Gelinin olacak demişsin annene.
Normalde okadar hoş okadar iyisinki bazen, bazen o kadar çok kırıyorsunki beni konuşmalarınla tavrınla ben bitiyorum. Ben diye bir şey kalmıyor ortada. Yıkılıyorum, harap oluyorum.

  Sana ne kadar bağlı olduğumu biliyorsun ve engellemekle resmen beni tehdit ediyorsun. Söylediğin bir şeyi yapmayınca telefonu kapattıktak sonra bana bir daha ulaşamazsa şaşırma, üzülme diyorsun. Benim sana karşı zaafımı kullanıyorsun. Biliyorsunki sen gidersen ben yıkılırım, ağlamaktan bertaraf olurum.
 
  Sana aşığım, ömrümsün diyorsun. Bazen gerçekten aşık olduğunu, sevdiğini hissettiriyorsun. Ama bazen öyle bir değişebiliyorsunki senin için bir hiçmişim, bir değerim yokmuş... gibi hissediyorum.

Karar veremiyorum artık beni gerçekten seviyormusun? Gerçekten bana aşık mısın? Tavırların her an değişebilir iyi ya da kötü. Ama şuda bir gerçek ki ben ağladığımda üzülüyorsun güldürmek için elinden geleni yapıyorsun ama şu varki genellikle senin yüzünden üzgün oluyorum. Üzende sensin güldürende. 

  Benden gitmenden, başkasını sevmenden, başkasının seni benden almasından korkuyorum dedin.  Ama ben sende kilitli kalmışım bunuda biliyorsun. Ben sana resmen koşulsuz şartsız güvenirken sen bana güvenmiyorsun, inanmıyorsun bunu kendi ağzınlada söylüyorsun.