The Warm Song for your Cold Heart

Chapter 4

I woke up from a nightmare and realized I was still inside the novel. Bakit ako ang binibigyan ng nightmare kung hindi naman ako ang Duke.

I started stretching and exercising ng isang oras sa umaga at inaaraw araw ko yun. Prutas lang ang kinakain ko, I know na bitin dahil nag iiwan ako para sa susunod.

Ayaw ko na kasing maulit ang araw na yun. It's giving me... well nevermind. I don't want to remember...

After one hour ay natapos na akong mag exercise ng may kumatok sa pinto. "Come in." Sabi ko kaya bumukas na ang pinto at ang bumungad ay si Veronica.

"Lady" Tawag neto at ang mukhang malungkot

"M-may problema ba?" Taka kong tanong

She kneeled at my front "I.. Im sorry!"

"Huh?"

Bakit ba siya nagsosorry saakin?

"Im sorry dahil... tinapon ko ang pagkain na kakainin mo Lady Luna!" Nakayuko niyang sabi

Ohhh, kaya nagsosorry? Nakita niya ata kung ano ang laman nun.

Napangiti na lamang ako at lumapit sa kaniya "Tumayo ka Veronica"_Me

"Pero--"

"It's fine"

"Kaya wag kang mag alala Veronica, It's alright. "_Me

Kaya tumayo na siya at tumingin saakin na nag aalala "Bakit yun ang pinapakain nila sa iyo? Alam mo ba may lason sila na nilagay sa pagkain mo"_Veronica

Oh, she knew? Hindi naman talaga nag iinom or something pero dahil sa ginagawa nila ay na immune na ako pero still it has a side effects. At tsaka nagugutom parin ako kung isang prutas lang ang kakainin ko so wala akong magagawa dun kundi kainin ang pagkain na may lason.

Tapos paiba iba pa talaga, it really make me sick pero nagka poison resistance ako sa ginawa nila. Pero kahit yun ang nangyayari ay mararamdaman ko parin ang sakit ng katawan.

"They want me to die, that's why Veronica" Ngiti kong sabi

Pagkasabi ko nun ay she covered her mouth in disbelief.

"Why? Lady Luna? Why they want you--" She said with a worry tune in her voice.

"I don't know, since I was born they don't love me, I don't know the reasons why. I think because my hair and eyes are different? I did everything to make them love me. But in the end it all comes down to nothing. So I accept the fact that they don't love me and they want to kill me."_Me

"Lady..."

"Its alright" I looked out the window and took a deep breath.

"This is my destiny anyway"_Me

Right, ito naman kasi ang nangyayari sa novel. I think I have a chance to change them. I'll try but I don't know this time.

"What do you mean destiny, Lady??" Sabi neto at sa tono ng pananalita ay mukhang galit

Napatingin ako sa kaniya na tumutulo na ang luha neto "Veronica?"_Me

Dali dali siyang lumapit at hinawakan ang kamay ko "I promise that I will do everything to make you happy and pro-protektahan kung sasaktan ka nila o mapanganib ang buhay mo. I'll--"

Sacrifice? Nah don't.

Bago niya tapusin ang sasabihin niya ng niyakap ko siya "That promise is enough. I don't want to hear a sacrifice word."

"L-lady.."

Humiwalay na ako sa yakap at hinawakan ang magkabilang pisgi neto "Thank you Veronica, Im glad that nakilala kita and also stop crying dahil everything will be fine" Ngiti kong sabi at pinunasan ang luha sa kaniyang pisgi.