CHAPTER 6
Akiryn's POV
Its almost three days since that incident happened, I'm still confined in the hospital, all my works are done by my secretary,
Minsan lang dumadalaw sila Mr.and Mrs. Himana dahil sa may inaasikaso din ito, si Shio naman ay palaging nandito, naiilang nga ako eh dahil di parin maalis alis sa isip ko ang mga pinag gagagawa nya nung araw na iyon,
Mabuti nalang ay palagi akong chini check up ng nurs at sa tuwing nandito sya ay pinapaalis nya si Shio sa kwarto, aabot ng ilang oras ang pag che check up nya sakin dahil nakikipag kwentuhan ito saakin,
Friday na ngayon at ito ang araw na pwede na akong makauwi, ewan ko nga kung bakit subrang tagal kong nakauwi kahit na nadaplisan lang naman ako ng bala,
Iniimpake ko na ang mga gamit ko dito sa hospital, habang si Shio, ayun nakatayo lang at tinitignan ako, sa mga nakaraang araw ay minsana lang kami magkausap kahit na palagi kaming magkasama, diko parin kasi malimutan ang nangyaring iyon,
Di naman sa galit ako, ayaw ko lang talaga syang kausapin dahil naiilang ako, wala din naman akong karapatang magreklamo dahil mag asawa kami pero... Iba parin ehh.. kasal lang naman kami sa papel at di talaga namin mahal ang isa't isa..
"Let's go" napukaw ang atensyon ko nung magsalita si Shio, magkatabi na kami ngayon at hawak na nya ang bag na naglalaman ng mga gamit ko, nagulat ako nung hawakan nya ang kamay ko at hilahin na ako palabas,
Marahan nya lang akong hinihila papunta sa parking lot, hinanap nya ang sasakyan nya at nung mahanap iyon ay pinapasok na nya ako at pinaupo sa passenger's seat,
Inilagay nya ang gamit ko sa likod ng sasakyan bago sya pumasok sa drivers seat at pinaandar na ang kotse saka nag maneho na,
Tahimik lang ako habang nakatingin sa bintana, tahimik lang din namang nagmamaneho si Shio,
Napalingon ako sa kanya nung mapansing ibang daan na ang tinatahak namin, hindi na ito ang daan papunta sa bahay nya,
"Where are we going?" Tanong ko pero di parin ito umiimik at nakatuon lang sa pagmamaneho,
Napahawak ako sa upuan dahil sa subrang malubak ang kalsada, pinagmasdan ko ang paligid, mapuno ito at walang gaanong bahay bahay,
Ilang saglit pa ay nakarating kami sa isang malawak na lugar, walang ka puno puno at puro lang bato, inihinto ni Shio ang sasakyan nya sa isang gilid,
"I said where are we?" Inis kong tanong ulit kay Shio, tinitigan nya lang ako saka bumaba.. bastos!
Inis kong tinanggal ang pagkaka seatbelt ko at akmang bubukaan na ang pintuan nung may magbukas nun sa labas,
Ibinigay nya ang kamay nya para tulungan akong lumabas, tinignan ko ang mukha nya, nagiintay itong tanggapin ang kamay nya, tinitigan ko ang mata nya mukhang si naman sya nagloloko..
Tinanggap ko nalang iyon, tinulungan nya akong makalabas, sinarado na nya ang pinto at naglakad na habang hila ako, gusto ko sanang bawiin kaso di nya binibitawan, hinayaan ko nalang sya,
Naglakad lang kami hanggang sa makarating kami sa dalampasigan, napanganga ako dahil sa ganda..
Walang katao tao, malakas ang simoy ng hangin at ang gandang tignan dagat, ang tunog ng paghampas ng alon ay talaga namang nakakapag gaan ng loob ko, para ako nitong hinehele,
Ipinikit ko ang mata at pinapakiramdaman lang ang hangin at pinapankinggan ang alon, di ko mapigilang ngumiti.. I do really love beach even tough I don't know how to swim..
Napadilat ako ng mata nung yumakap saakin si Shio, nagulat ako at di makagalaw.. 'why this jerk is full of suprises?'
"I'm sorry Ryn, I didn't mean to do that, I'm just mad at that time on something, thats why..." sabi nito saka kumalas sa pagkakayakap saakin, lumuhod ito sa harapan ko at hinawakan ang kamay ko,
"Please forgive me Ryn" sabi nya habang nakatitig sa mga mata ko, di naman ako makapagsalita.. syempre magugulat ako.. ang isang yakuza ay nakaluhod ngayon sa harap ko habang humihingi ng tawad..sinong di magugulat nun..
Tinitigan ko rin ang mata nya, he looks really sincere and guilty.. should I forgive him? Come to think of it, if we're just going to fight forever, we won't get any peace..
"Tumayo ka jan" sabi ko, sinunud naman nya ang sinabi ko, binitawan na nya ang kamay ko at pinagpagan ang tuhod nyang may kunting buhangin,
"Apology accepted" sabi ko medjo lumiwanag naman ang mukha nya, napaigtad ako nung yakapin nanaman nya ako ulit.. 'whats with him today? Bat ang clingy nya?'
"Thank you Ryn" sabi nya saakin at kumalas na sa pagkakayakap saakin,
"Come on let's go over there" sabi nya saka hinila ako, pumunta kami sa pinaka gilid at doon may nakita kaming simpleng bahay, lumapit kami doon.
"This house.. we always go here when we have time, those days that I still don't know how to use a gun" pagkwe kwento nya, may kinuha syang susi sa bulsa nya at binuksan ang pinto saka kami pumasok... Diko alam kung bakit nya ito kinu kwento pero rinig sa boses nya ang lungkot..
"I miss those days, those days that my only problem is leaving this place.. I love this place so much that I don't want to go back to Japan" malungkot nyang ani, napatingin ako sa mga gamit dito, may nakalagay na puting tela sa mga gamit para di maalikabukan..
"When I'm going to have a family, I want them to live in a peaceful life, no fights, no guns, and especially no killing but... I know it's impossible." Nagulat ako sa sinabi nya.. is he thinking for his future family?
Tumawa sya ng mahina nung makita ang reaksyon ko, lumapit sya saakin at hinawakan ang ulo ko, he tapped it slowly... Napakurap kurap ako sa ginawa nya..
"Is it wrong to dream for our future?" Nakangising sabi nya, ramdam kong uminit ang pisngi ko kaya tinabig ko ang kamay nya at umalis sa harapan nya.. ang gago may pa future future pang nalalaman...
Sumunod ito saakin habang tumatawa ng mahina, panay layo ko naman sa kanya para matago ang pamumula ng mukha ko,
"Hey kitty, where are you going?" Sabi nito, diko sya pinansin at umakyat sa itaas, napansin ko kasing may balkonahe dito kaya hahanapin ko, binubuksan ko ang lahat ng kwarto para hanapin yung balkonahe, sunod ng sunod naman sya..
Pagbukas ko ng isa sa mga pinto ay doon ko nakita na may balkonahe dito, pumasok ako saka binuksan ang sliding door at lumabas na sa balkonahe, napangiti ako nung makita ang view, kitang kita dito ang buong dagat, mas malakas din ang simoy ng hangin dito.
"Beautiful right?" Sabi nya saka tumabi saakin, pinagmamasdan lang namin ang buong lugar, napaka presko at tahimik dito..
"I was just wondering, what if instead of pushing the fact that we're married, what if we just go with the flow?" Nagtataka ko syang tinignan, 'anong pinagsasabi nito?'
"Just straight to the point Shio" sabi ko, bumuntong hininga ito saka hinarap ako.. seryoso nya akong tinignan,
"What if we do what a married couples do" sabi nya na ikinalaki ng mata ko, gago may pagka bastos din pala ang lalaking toh! Akmang hahampasin ko na sana sya nung napigilan nya agad ang kamay ko,
"N-not that one, w-hat I'm trying to say is... What if we t-try to... Fall Inlove to each other" sabi nya saka umiwas ng tingin napansin kong medjo namumula ang tenga nito, agad akong napasinghap dahil sa sinabi nya.. is he already moving for what his father wants? Will he really do that thing with me just to give his father a grandchild?! This is insane..
"WHAT?!" napasigaw ako, he flinched and immediately turn his head on me, I was still in shock when he move closer to me,
Aatras sana ako nung hawakan nya ang bewang ko at ipinalapit sa kanya, ngayon ay magkadikit na ang katawan namin..
"My kitty, let me make you fall Inlove with me, try your best to make me fall Inlove with you too, Help me grow this relationship together Akiryn" seryoso nyang sabi habang mas inilalapit pa ang mukha nya, dahil dito ay mas natititigan ko ang mukha nya, yung mga abo nyang mata, it's full of sincerity and motivated...
"Let's make this relationship works"
To be continue~
YOU ARE READING
THE YAKUZA'S WIFE (THE BADASS, AKIRYN AMORES-HIMANA)
RandomAkiryn Amores is just a simple girl until she meet her grandfather that will ruin her simple life, her grandfather bring her to Japan for her to study and marry a Yakuza name Ezoshio Himana, since then she become a badass girl and loathed her grandf...