AŞK ATEŞİ

SERİ19

~DOĞADAN;

"Doğa?"

Ne? Bu ses tanıdık bir dakika.

Uzun zamandır duymuyordum ama çok tanıdık.

"Senin ne işin var burada Doğa?" cevap vermemi beklemeden,  "Sikik orospu çocuğu, Doğadan ne istiyorsun!!" kime haykırışıydı bu?

"Doruk, ne oluyor? Gözlerimi aç lütfen.!"

Şu an burada ne dönüyordu hiç bilmiyordum. Ama Dorukta en az benim kadar bu bilinmezin en ortasındaydı belliydi tepkisinden.

"Doğa bekle güzelim ellerini çözeceğim."

Doruğun bana olan adımını tam duymuştum ki silah sesi duyuldu.

Çığlık attım korkuyla.

"DORUUUUKKKK!!!" Lanet olsun ses ver Doruk.

"Ne yapıyorsun lan sen!" sesi titrek ama çığırtkan çıkmıştı. Bu Doruğun sesiydi.

Korkmuştum ah lanet olsun.

"Doruk, o kıza dokunmayacaksın. Ve ikiniz gebereceksiniz." bu acımasız ve öfke kusarcasına ses tonuna sahip kişi kimdi? 

Sesi tanıdıktı biraz, ama asla çıkaramayacak kadar az duymuş olmalıydım.

"Baba Doğa'nın yada diğerlerinin suçu ne? Ne yapmaya çalışıyorsun?"

Baba mı? Vay canına. İyi de Doruğun babasının bizimle ne işi vardı şu an.

Yoksa şikayet ettiğimi mi öğrendi? Tabi ya başka neden olacaktı ki? Sonum geliyordu.

Gözlerim kapalıydı sadece şu an olan senaryoyu gözümde en fazla canlandırabilirdim.

"Ne öldürmesi neyden bahsediyor Doruk bu adam?!"   

Olduğum yerde çırpınmaya başladığımda, adam bağırmaya başlamıştı.

"Dur yoksa yersin kafana mermiyi.!"

"Gözümü açın ve adam akıllı konuşalım.!" bağırdım, can havliyle. Ben ölmek istemiyordum ne diyordu bu pislik adam.  

"Tamam pekala gözün açılacak.!" o sırada kendime yönelen adımlar hissettim ve duyuyordum da.

Gözlerim açıldığında karşımdaki silüeti tanıdım.

Evet bu araç kiraladığım herifin ta kendisiydi. Ellerim ve ayaklarım hala sandalyeye bağlıydı. İpler canımı yakıyordu ama bu umurumda değildi.

Gözlerimi o heriften çeker çekmez Doruğa baktım.

"Doruk, iyi misin? Seni çok özledik. Buradan çıkıp gideceğiz tamam mı?" gözlerim dolu dolu ona baktım ve tebessüm ettim.

Bana yaklaştı yüzümü ellerinin arasına aldı. Önümde diz çöktü ve kafamı göğsüne gömdü. Şimdi hüngür hüngür ağlıyorduk. O beni kendine çektikçe ip ellerimi daha da kanatıyordu, kanlar elime ılık ılık akıyordu ama bu şu an umrumda değildi.

"Eehh yeter bu kadar.!" Doruğu kolundan tutup, fırlattı.

Bir baba neden böyle olabilirdi anlam veremiyordum. Bir insan düşmanına bile böyle davranmazdı.

"Doruğa dokunma lanet adam. Allah belanı versin. Orospu çocuğunun önde gidenisin.!"

Bu sözlerim adamı çıldırtmış olacak ki, bana tokat attı. Kafam ve saçlarım savruldu. Piç sert vurmuştu kulağım çınlıyordu. Kafasını öfkeyle sola doğru savurdu ve boyununu çıtlattı.