İnsanlar ikiye ayrılır: İnsanların yüzüne konuşacak kadar mert olanlar, insanların arkasından atıp tutacak kadar namert olanlar. Kimse kusura bakmasın bu saatten sonra nabza göre şerbet. Öyle bir zamandayız ki dostum dediğin bir gün düşmanın olabiliyor, düşmanın dediğin bir gün dost olarak yanında durabiliyor. At izinin it izine karıştığı bu dönemde, kimin ne olduğunu çok iyi biliyorum, fakat görmezden geliyorum. Her şeyin zamanı var, susuyorsam bir bildiğim var. Bugüne kadar hiçbir büyüğüme saygısızlık etmedim etmem de... Kimse kimsenin ne zorluklarla mücadele ettiğini bilemez, kendi iç dünyasında ne savaşlar verdiğini bilemez. Demem o ki hiç beklemediğim insanlardan hiç beklemediğim sözler duyuyorsam bu apaçık çekememezliğin kıskançlığın ve hasetliğin dışa vurmuş halidir...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÖYLEYEMEDİKLERİM
PoesiaSöyleyemediklerim ince bir 'sızı' Çoğunlukla şiir ve biraz hikaye
