i miss u | texting

yedinci bölüm

nkys'den

Bazen durup düşünüyordum acaba nerede hata yaptım diye. Ama aklıma hiçbir şey gelmiyordu.

Neden bu durumda olduğumu bilmiyordum. Neden bu kadar acı çektiğimi anlayamıyordum. Sadece sevmiştim. Canımdan çok sevmiştim. Bu muydu canımın acımasının nedeni? Yoksa ayrılık mıydı?

Her şey bir gün biter, diye bir söz görmüştüm. Ama keşke bu kadar erken bitmeseydi, diye geçirdim içimden.

Tolga kolunu Hemera'mın omzuna doladı. Bakışları bana döndüğünde gülümsedi. Gülümsemesi içtendi.

"Gece, bu Güneş," dedi kolunun altındaki sevgilisini işaret ederek. Tamam. Buna dayanabilirim sanırım. "Kız arkadaşım oluyor." Daha büyük gülümsediğinde elim hafifçe kalbime doğru gitti. Acıdı.

Bir şey dememe fırsat vermeden Hemera'ma döndü. "Güneş, bu da Gece. Yanındaki de kız arkadaşı Asel."

Hemera önce bana baktı. Ama gözleri asla gözlerime değmedi. Hafifçe gülümsedi. Sonra Asel'e döndü ve ona da gülümsedi. Elini tokalaşmak için uzattı. "Tanıştığıma memnun oldum, Gece." dedi.

Gerçekten memnun oldun mu, diye sormak istedim ama sormadım.

Sonra elini Asel'e uzattı. Ona da gülümsedi ve elini uzattı. Onlar da tokalaştılar ve Tolga yine kolunun altına aldı Hemera'mı. Sonra da dudaklarından öptü.

Bir an gidin evinizde yapın yapacağınızı diye bağırmak istesem de kendimi tuttum. Evde de yapmasanız olur mu?

Bu düşünceyi kafamdan attım. Bedenleri umursamıyordum. Bedeni Tolga'yla olabilirdi ama ruhu ve kalbi bendeydi. Ve benim için önemli olan da buydu.

Biraz konuştular. Konuşmalarına katılmadım ya da onları dinlemedim. Tek istediğim şu siktiğimin yerinden bir an önce gitmek ve Hemera'ma mesaj atmaktı.

Kolumda hissettiğim el ile irkilerek döndüğümde Asel'in bana baktığını görmüştüm. "Sevgilim," dedi çekingen bir sesle. Çekiniyordu çünkü kavga etmiştik ve ona soğuk yapıyordum. Ama bilmiyordu ki ben herkese karşı soğuktum. Varlığıyla kalbimi ısıtan güneşim dışında.

"Efendim?" dedim. "Neden konuşmalarımıza katılmıyorsun? Canın bir şeye mi sıkkın?" diye sordu.

Gülümsedim ama zevkten uzak bir gülümsemeydi. Başımı kaldırdığımda Hemera'mın bakışları dudaklarıma düştü ve onun dudaklarında da küçük, varlığı zor belli olan bir tebessüm gördüm. Sonra hemen kendini toparladı ve gözlerini hızlıca gözlerime çıkardı. Onu gördüğümü fark edince de kafasını çevirdi ve dudaklarını dişlerinin arasına aldı. Onu öpmek istedim.

Asel omzuma tekrar dokundu ve "Sevgilim?" diye fısıldadı. Sonra ben daha bir şey diyemeden Tolga ve Hemera'ya dönüp "Biz kalksak iyi olur," dedi. Yine tepki göstermemi beklemeden dudaklarımdan öptü. Az önce Hemera'mı öpmeyi düşlediğim dudaklarımdan. Kendimden tiksindim.

Acaba O da benim Tolga onu öptüğünde hissettiğim duyguyu hissediyor muydu?

"Tanıştığıma memnun oldum, Güneş." dedi Asel kocaman gülerek. Sonra ayağa kalktık ve mekandan uzaklaştık.

Asel beni "Neden o kadar fazla birbirinize baktınız?" "Ne oldu sana?" "Neden böylesin?" gibi bir sürü sorularla boğmuştu ama hiçbirine cevap vermemiştim. En sonunda susmuştu.

Arabaya bindiğimizde konuşmaya tekrar başlamıştı. Sertçe ona doğru baktığımda sustu.

Biraz ilerledikten sonra gözlerimi yüzüne çevirdim ve O'nun yüzünü gördüm.

"Ne oldu, Gece?" diye sorduğunda dudaklarımı dudaklarına bastırdım ve büyük bir açlıkla onu öptüm. O kadar hızlıydım ki bana karşılık bile veremiyordu.

Nefeslenmek için geriye çekildim.

Kendimden nefret ediyordum.