i miss u | texting

onuncu bölüm

nkys'den

nkys: hemera

nkys: neden aradın? önemli bir şey mi oldu?

nkys: dışarıdaydım, telefonum yanımda değildi.

hemera: hayır, önemli bir şey değildi

[görüldü.]

nkys çevrimdışı.

Tam ekranı kapatacaktım ki bir anda nereden geldiğini bilmediğim Asel başını telefonumun ekranına uzatıp "Kiminle konuşuyorsun?" deyince bu eylemi yapamadım.

Kaşlarım çatılırken "Ne zamandan beri birbirimizin kimle mesajlaştığı hakkında hesap soruyoruz ki?" diye sordum.

"Sen benden uzaklaşmaya başladığından beri."

Güldüm. "Sana hiçbir zaman yakın davranmadım, Asel." dedim. "Hep böyleydim. Ama sen benim hep böyle olduğumu yeni fark ettin."

Yutkundu ve "Beni sevmiyorsun," diye mırıldandı.

Yatakta doğruldum. "Ne anladıysan öyle." dedim. Birkaç dakika ne o konuştu ne de ben.

Yataktan kalktım ve siyah bir pantolon ve siyah bir tişörtü üzerime giydim. Zaten birkaç saat önce duş aldığım için tekrar alma gereksinimi duymadım. Aynanın karşısına geçip sarı saçlarımı düzelttiğimde Asel de yerinden kalkmıştı.

Onu beklemeden telefonumu cebime attım ve alt kata inip ayakkabılarımlı ve çoraplarımı giyip evden çıktım.

Telefonum cebimde titremişti.

Kimden mesaj geldiğini görmek için ekranı açtığımda güneş yansıdığı için ekran gözükmüyordu. Yüzümü buruşturarak parlaklığı sonuna kadar açtım. Tam mesajlara girecektim ki ekrana bir arama düştü.

Hemera.

Kalp atışlarım hızlanmıştı. Aramayı kabul ettim ve telefonu kulağıma götürdüm. İlk başta ikimiz de konuşmadık. Sonra kulağıma küçük bir hıçkırık sesi geldi.

"Özledim, sevgilim." diye fısıldadı. Dizlerimin tutmadığını hissettim.

"Ağlama." dedim ben de kısık bir tonda.

"Çok özledim, Gece." dedi ve bir kez daha hıçkırdı.

"Ağlama." dedim tekrardan.

"Sensiz olmuyor. Ne yaparsam yapayım seni unutamıyorum." dedi. "Yanıma gelir misin? Sahildeyim."

"Geliyorum," dedim ve telefonu kapattım.

Onu gerçekten çok özlemiştim. O kadar fazlaydı ki özlememim, artık kaldıramıyordum.