Tanjiro
"Ben nasıl böyle bir hata yaptım!"
Kendi kendine söyleniyordu Tanjiro
1 hafta önce gördüğü üst ay bir İblis'e aşık olmuştu.
Önemli bir savaş içerisindeyken savaşı izlemeye, eğlenmeye gelmişti İblis.
O sıra sizi gördü ve aşık oldu.
İçinden bunun imkansız olduğunu söylese de bu güzel İblis'in aşkına tutunmuştu.
Tam 1 haftadır iblis'den vazgeçmeye çalıştı ama olmadı sırılsıklam aşık olmuştu.
Gece gündüz İblisi düşünür olmuştu.
Yine zorlu bir görevdeydi İblis'i arıyordu.
Aramaya başlar başlamaz İblis'in kokusunu aldı.
Gittiğinde aradığı İblis'i bulamadı.
Onun yerine aşık olduğu İblis'i gördü yerinden kıpırdayamadı.
Hem İblis'in güzelliğinden hem de üst ay olması onu dondurmuştu.
"Seni ne zaman göreceğim diye düşünüyordum İblis avcısı"
Alaycı bir sesle söyleyip gülmüştü.
Tanjiro ciddileşmesi gerektiğini anladı.
"Kendini zorlama bana aşık olduğunu biliyorum Tanjiro~"
Tanjiro içinden adımı nasıl biliyor diye kendine sordu.
"Sana bir şey yapmayacağım sende bana çünkü ikimizde birbirimizi seviyoruz"
Küstahça bir tavırla söyledi.
Tanjiro tek bir kelime edemiyordu.
Vücudu buz kesilmişti.
"Umarım bir daha görüşebiliriz Tanjiro"
Tanjiro'nun yanına gidip ona bir öpücük bıraktı.
Hala olayların şokundaydı Tanjiro.
Güzel İblis karanlıkta kayboldu.
Tanjiro ise arkasından baka kaldı.
Kendine kızdı.
Nasıl insanları katleden bir yaratığa bir şey yapmadım?
Bunları söylemeden yapamıyordu.
Ama aşkı hala bitmemişti.
O güzel İblis'i düşünmeden edemiyordu...
Zenitsu
Sarı saçlı oğlan korkudan ağlıyordu.
Hayatında hiç bu kadar korkmamıştı bu da onun ağlamasına sebep oldu.
O sorada kendisine leziz bir yemek arayan üst ay İblislerden biri onu gördü.
Önce onunla kendi kendine dalga geçti.
Hemen sarı saçlı oğlanın yanına gitti.
"Noldu? Ağlıyor musun? Hahah"
"Bir de kendine İblis avcısı mı diyorsun? hahah"
Sarı saçlı çocuk iyice korkmuştu önün bir İblis vardı hem de üst ay bir İblis.
"B-b-beni y-yeme l-lütfen!"
İblis bu duruma kahkaha attı.
"Adın ne senin?"
"Z-z-zenitsu"
İblis Zenitsu'ya iyice yaklaştı ve çenesi tutup yukarı kaldırdı.
Zenitsu'nun gözleri bir anda parladı.
Bu İblis ne ara bu kadar mükemmel oldu?
Kalbi göğüs kafesini delecekmiş gibi atıyordu.
Yanakları yanmaya başlamıştı.
Bir İblis'e göre çok sevimliydi.
"K-kawai"
Zenitsu azından bu kelimeyi atmıştı.
"Huh- kawai? Ben mi? Dalga mı geçiyorsun?"
"Ah- ö-özür dilerim gözüme bir an çok tatlı geldiniz söylemeden yapamadım özür dilerim"
Dur- az önce İblis kızardı mı?
"Gerçekten aptalsın!"
Zenitsu'ya daha da yaklaştı.
"Sana bir şey yapmayacağım insan hatta seni koruyacağım çünkü hoşuma gittin!"
"Teşekkür ederim! Sizde benim hoşuma gittiniz!"
Zenitsu bunun her ne kadar yanlış olduğunu bilse de kalbi onu dinlemiyordu.
Ona tutulmuştu.
Yavaşça gitmeye başladılar...
İnosuke
Domuz maskeli çocuk psikopat gibi ordan oraya gidiyordu.
Çok geçmeden karşısına bir İblis çıktı İblis gereğinden fazla güçlüydü.
Kimse onu tek başına alt edemezdi yardım sonunda gelmişti ama inosuke tüm enerjisini ve gücünü bitirmişti.
Çokta Yüksek olmayan uçurum benzeri kayadan düştü.
Gözleri kapandı.
Gözlerini tekrar açtığında maskesi yüzünde yoktu karşısında ise çok güzel birisini gördü.
"Bu hatunda kim lan?"
"Hatun mu?"
İnosuke çok geçmeden onun İblis olduğunu anladı.
Harekete geçecekti ki kıpırdıyamadı.
Tüm gücünü bitirmişti çünkü.
"Zavallı şey hareket edemiyor musun? Yerim seni hahah"
İnosuke gözlerine bakınca onun üst ay olduğunu gördü.
Görür görmez onu parçalamak istedi ama kalbi ona bunun yanlış olduğunu söyledi.
Kalbi o İblis için yanmaya başlamıştı
"Lanet olası İblis"
"Böyle dememelisin. Seni beğendim"
İblis İnosuke'nin dibine girdi.
"En sevdiğim koku~"
"Uzak dur benden!"
"Hadi ama sende beni beğendin itiraf et"
İnosuke asla kabullenmedi.
Çünkü bu yanlıştı.
"Bunu sen istedin"
İnosuke'nin dudaklarına yapışmıştı İblis.
İnosuke karşılık vermemek için kendini sıktı.
Onun büyüsüne kapılmaya başlamıştı.
Yavaş yavaş karşılık verdi.
Bu da onun kızarmasına sebep oldu.
İblisle dudaklarını ayırdı.
"Ben ne dedim? Beni beğendin dedim. Niye kendimi zorluyorsun ki"
"Çünkü bu yanlış!"
"Hadi ama küçük yanlışlara neden izin vermiyorsun?"
"Sence bu küçük mü?"
"Benim için evet küçük"
İnosuke sinirden güldü.
"Gülünce daha da şirin oluyormuşsun."
İnosuke kızardı.
"Neyse ben gideyim. Sonra geç kaldım diye bana kızarlar"
Sıcak bir gülümseme verdi İnosuke'ye.
Gitmeden önce bir öpücük verdi.
"Seni görmeye tekrar gelicem"
İblis ortadan kayboldu.
İnosuke gerçekten çok aşık olmuştu.
İlk kez böylesine duygu patlaması yaşıyordu.
"Bu duygu asla gitmeyecek galiba"
Elimden geldiğince iyi yapmaya çalıştım umarım güzel olmuştur.
Part 2'yi yarın müsait olursam gönderirim.
Sizleri seviyorum <3
