Koridorlarda deli gibi koşuyordunuz.
Projenizin verme tarihi gelmişti.
Profesörü arıyordunuz ama bir türlü bulamıyordunuz.
Okulda bakmadığınız yer kalmamıştı.
Profesör ortada yoktu.
"Nerde bu adam?"
"Kimi arıyordunuz?"
Kulağınıza birden narin ince bir ses geldi.
Huzur vericiydi.
Sesin sahibine bakınca bunun üst sınıfların kibar prensini gördünüz diğer adıyla Kamado Tanjiro.
"Ah- şey Profesör Takashi'yi bugün okulda gördün mü Kamado-san"
"Bu kadar resmiyete gerek yok ve galiba Profesör Takashi kütüphanedeydi."
"Çok kibarsın Kamado-san, teşekkür ederim."
"Bana ismimle hitap edebilirsin (s/a)-san"
"Tamam Tanjiro-san. Şimdi gitmem lazım görüşürüz"
"Görüşürüz (s/a)-san"
•~1-2 hafta sonra~•
Hala aklınız o gündeydi.
Her saniye o günü düşünüyordunuz.
"Acaba aşık mı oldum?"
"Ne?"
Sıra arkadaşınız diğer bir deyişle kankanız dediklerinizi duymuştu.
"Kime aşık oldun söyle çabukkk!!"
"Kimseye aşık olmadım sakin olsana"
"Bağırma bana!"
"Asıl sen bana bağırma!"
"Arkada noluyor?! Kesin sesinizi!"
Profesör ağzınıza etmişti.
Hemen kuzuya dönüştünüz.
Zil çaldığında sizden bir üst sınıf büyük olan Makoto Senpai'nin yanına gittiniz.
Senpai'nin yanında Tanjiro vardı ve siz anlam veremediğiniz şekilde kızardınız.
"Selam Makoto Senpai"
"Selam (s/a)"
"Merhaba (s/a)"
Yine o huzur verici ses,
"Merhaba Tanjiro-san"
Bir süre sohbet ettiniz ama kalbiniz yerinden çıkacak gibiydi.
"Neyse ben resim atölyesine gideyim"
"Tamam sonra görüşürüz"
"Görüşürüz"
Hızlı adımlarla atölyeye gittiniz.
Atölye yavaş yavaş dolmaya başlamıştı.
•~40 dakika sonra~•
Çıkış zilinin çalmasına 5 dakika kalmıştı.
Atölye personeli toparlanmanıza izin vermişti.
Zil çalmıştı.
Hızlıca eşyalarınızı topladınız.
Koştura koştura çıktınız çünkü Keman kursuna geç kalmak istemiyordunuz.
Koşarken önünüze bakmadığınız için birisiyle çarpıştınız.
Yoğun parfüm kokusu sizi sarhoş etmişti.
Karşınızda okulun zorbası Sakura vardı.
Bu kız her gün, her gece erkeklere bedenini sunuyordu.
"Dikkat etsene gerizekalı"
Umursamadan ayağa kalktınız.
"Beni dinliyor musun?!"
Sizi yere düşürdü.
"İğrenç sıçan"
"Terbiye!"
Huzur verici sesi duyduğunuzda kendinizi güvende hissettiniz.
"K-kamado-san. Seni çok özledim"
"Niye? Sen kimsin ki?"
"K-kamado-san"
"Yeter!"
Sizi yavaşça yerden kaldırdı.
"İyi misin? Bir yerin acıyor mu?"
"H-hayır teşekkür ederim"
Size gülümsedi.
"Neden ona öyle davranıyorsun?!"
"Çünkü o benim..."
"O benim...
O benim sevgilim"
Bir dakka
Ne?!!!
Şok olmuştun.
Sevgili zorbanın gözleri dolmuştu.
Daha fazla dayanamayıp gitti.
"(S/a) senden hoşlanıyorum, hatta aşığım hem de deliler gibi!"
Şok üstün şok
Şimdi bayılacaktınız.
"Benimle çıkar mısın?"
Dudaklarına yapıştınız.
Öpücüğünüze karşılık verdi.
Birbirinizden ayrıldınız.
"B-bende seni seviyorum"
Tekrar dudaklarınızı birleştirdiniz.
Siz bunları yaparken köşeden sizi izleyen Makoto Senpai ve sevgili kankan evlilik programı izleyen teyzeler gibi sizi izliyorlardı.
"Ahh- geç kaldım, geç kaldım"
"Ne?"
"Keman kursuna geç kaldım. Üzgünüm şimdi gitmem lazım s-sevgilim"
Sevgilim mi daha yeni sevgili oldunuz yavaş!
Utandınız hem de çok fazla.
"Tamam sonra görüşürüz bebeğim"
Bebeğim mi?
şimdi şuraya bayılacaktınız.
Son kez onu öpüp gittiniz...
Bölümü hıyar gibi yaptım aq.
Neyse karanlıkta ancak bu kadar.
Zaten böcek çıkacak diye nefes alamıyorum.
Telefonla uğraştığımı kimse görmesin diye girdiğim hallere bak.
Tamam yeter bu kadar boş.
Okuduğunuz içim teşekkürler.
<3
