Tepki

334 14 3
                                    


Konu: biz onlardan hoşlanıyoruz ve açılıyoruz fakat onlar bizi kabaca reddediyorlar. Bunun farkına varıp pişman oluyorlar.

   
                            Tanjiro

Eve gidip istediği gibi dinlenmiş Tanjiro bugün olanlar hakkında düşünüyordu.
Size karşı çok kabaydı, içten içe kendine küfür etti.
Sizden bir şekilde özür dilemeliydi.
Kırılmış, üzgün yüzünüz onun gözünün önüne geldikçe daha çok pişman oluyordu.
Kafasını biraz dağıtmak için dışarı çıktı ya da sizi görüp özür dilemek için bunu bilemeyiz.
Bahar çiçeklerinin kokusu tatlı bir esinti ile kokusu burnunuza geliyordu.
Ağlamaktan şişmiş ve kızarmış gözlerinizle etrafınızı inceliyordunuz.
Boş düşünceler ile çevriliydiniz.
Neden öyle yapmıştı ki?
Gözleriniz dolup duruyordu bir yandan da kendinize kızıyordunuz, sizi kırmış kalbinizi parçalamış biri için hala ağlıyordunuz.
Yakından gelen ayak seslerini umursamadınız.
Bu halde görülmek bile umrunuz da değildi.
Kocaman bir gölge baş ucunuzda duruyordu görmemiş gibi davranmaya karar verdiniz.      Ta ki o konuşana dek,
"Adınız S/a'ydı değil mi?"
Bu oydu yüzüne bile bakmak istemiyordunuz bırakın cevap vermeyi.
"Yaptığım her şey için üzgünüm, gereksiz bir çıkıştı yorgun olduğum içindi sizi kırmak istememiştim."
Göz yaşlarına boğularak güldünüz.
"Öyle mi? Şu an gerçekten çok teselli de bulundunuz teşekkürler(!)"
Dalga geçer bir tonda söylemiştiniz.
Tanjiro kırılmış olmalı ki yüzü üzgün bir hal aldı.
"Gerçekten üzgünün böyle yapmamalıydım. Çok kaba davrandım be farkındayım, sizi tanımıyor olmam da bir hayli etkili oldu. Kötü tavırlarım için üzgünüm beni affederseniz çok mutlu olurum hatta sizinle tanışmak isterim, sizde isterseniz yeni bir başlangıç yapabiliriz."
Sözleri sizi yumuşatmıştı eskisi kadar kırgın ve sinirli değildiniz.
"Sizi affedebilirim fakat beni güzel bir yemeğe götürürseniz."
Tanjiro dediklerinize gülmüştü.
"Seninle yemeğe gitmek için sabırsızlanıyorum."
"Bende Tanjiro-san"


Zenitsu

Geceden kalma Zenitsu derin ve acı dolu bir ağrıyla uyandı.
Dün hakkında bir şeyler hatırlamaya çalıştı ama nafile.
Kahvaltısını hazırlamış ve kahvesini yudumlayan Zenitsu dünü hatırlamaya başlamıştı.
Sahi dünkü o azarladığı kız kimdi?
Aslında güzeldi de tam olarak nasıl karşılaşmışlardı?
Zenitsu hatırlıyordu ama bazı detaylar unutulmuş gibiydi.
"Sanırım o kızı bulup bir konuşma yapsam iyi olur."
Güzelce hazırlanıp çarşıya çıkan Zenitsu arada tezgahlara bakarak ilerliyordu.
Siz ise arkadaşlarınızın ısrarı üzerine çarşıya çıkmış kumaşlara bakmakla meşguldünüz.
Bir yandan kalbiniz acırken bir yanda da kumaş bakıyordunuz.
Eski enerjik halinizden eser yoktu, arkadaşlarınızda bunu anlamıştı sizi çok sıkmak istememiş olmalılar ki üstünüze çok gitmediler.
Kumaşlara bakarken sarışını gördünüz.
Görür görmez oradan kaçmak istediniz.
Bir anda göz göze gelmenizde sizi gerdi ve size doğru geldiğini görünce kaçmaya başladınız.
Hızlı adımlarla sokaklara girip duruyordunuz.
Arkadan bağıran arkadaşlarınızı umursamadınız bile.
Sarışın en sonunda size yetişmiş ve kolunuzu tutmuştu.
"Neden kaçıyorsun?"
Sanki dün hiçbir şey yaşanmamış gibi davranması sizi sinir etti.
"Bundan size ne? Ne istiyorsunuz dün ettiğiniz hakaretler yetmedi mi sizce?"
Zenitsu hatırlamıştı, dün size ettiği hakaretleri ve kötü davranışları.
Yüzü istemsizce yere geldi.
"Dün kendim de değildim üzgünüm böyle olsun istemezdim."
Şu an onu boğmamak için kendinizi tutuyordunuz.
"Kırdıktan sonra özür dileyip pişmanlığını dile getirmen hiçbir şey ifade etmiyor! Anladın mı? Yalancı üzgün falan değilsin! Eminim umrunda bile değilim!"
Zenitsu yaptığı şeyin farkındaydı.
Sizi kırmıştı, sizin duygularınız ona basit gelmişti.
Çok pişmandı, ama özür dilemekten başka ne yapabilirdi?
"Gerçekten dün alkollüydüm ve doğru düşünemiyordum. Ayrıca sizi umursamasam neden peşinizden koşturayım? Lütfen beni affedin böyle olsun istemezdim sadece kendim de değildim"
Onu affetmek istiyordunuz fakat gururunuza yedirtemiyordunuz.
"Üzgünüm seni affedersem kendime saygısızlık yaparım o yüzden bir daha karşıma çıkma."
Arkanıza bakmadan gidiyordunuz.
Daha rahatlamış bir haldeydiniz.
Hiç pişman değildiniz.

Bir süre yoktum üzgünüm aşkolar affedin beni neyse sizi çok öpüyorum sizleri çok seviyorum <3333

Demon slayer tepkiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin