9.

5.2K 319 86
                                    

Vote gelirse mutlu olurum ✨

******

İbrahim

Ufuk36, beni zar zor hasta halimde yataktan kaldırıp ayağa diktiği zaman onun bu yaptığına karşılık hafiften gözlerim dolmaya başlamıştı.

 Halbuki ben daha sabah sıcacık yatağımdan kalkıp yemeğimi bile zar zor gidip yemiştim ve bu adam cidden bunu anlamayacak kadar sorunlu bir varlıktı.

"Sağlık merkezine personeller geldi, git ve kendini muayene ettir." Emredici bir tonda konuştuğu zaman sadece iç çekmiştim.

Şu an hiçbir duyguyu gösterebilecek kadar enerjim yoktu ve bu adam günler geçtikçe benim başıma daha çok bela oluyordu.

-İstemiyorum, izin verirsen sadece dinlenmek istiyorum.

Boğazımın ağrısı izin verdiği sürece sessiz sakin bir biçimde konuştuğumda Ufuk36 tatmin olmamış gibi görünüyordu.

Oldukça garip biriydi ve ben onu çözmeye bir zamandan sonra bırakmıştım.

"Kucağıma almamı istemiyorsan, tıpış tıpış önümden yürüyeceksin." dişlerini sıkarak konuştuğu zaman açıkcası tüylerim hafif bir şekilde diken diken olmuştu.

Kucağına alıp almayacağından pek emin değildim ama onu baştan aşağı süzdüğüm zaman, beni kolaylıkla bebek kaldırır gibi kaldıracağı kesin bir olaydı.

Bir koysa insanın amel defterini kapatacak güce sahipti. Ben buna şahit olabileceğimi pek sanmıyordum.

Diğer türlü ise beni kucağına almaya cesaret edemezdi çünkü benimle yanlış anlaşılmayı isteyecek en son kişi kendisi oluyordu.

Benden ölümüne nefret ettiği gerçeği her zaman yüzüme tokat misali çarpıyordu ve aynı şeyleri anlatmanın lüzumu yoktu.

"İstediğini yap, gitmiyorum."Tekrar yatağıma girmeye çalışırken beni kolumdan tutup kendisine yasladığı zaman ona karşı arkam dönük bir vaziyetteydim. İçimde garip bir his oluşmuştu ve bu hissi şimdiden sevmemiştim.

Sanırım bana dayıyordu ama şimdilik bunu düşünmek istemiyordum.

Bileklerimi tutup başımın üstüne sabitlediği zaman boşta kalan eliyle de kafamı tutup yatağa doğru eğmişti. Ben, malum pozisyona geldiğim zaman o hâlâ benim arkamda duruyordu ve cidden biri odaya girse hiç iyi bir görüntü sunmuyorduk.

Ona bu halim ile karşı koyamayacağımı çok iyi biliyordu çünkü cidden kolumu oynatacak hiçbir derecede halim yoktu. Onun bu yaptığı hareket bile beni çok yormuştu ve bunun için hüngür hüngür ağlayabilirdim.

Dün gece eğitimde cidden ebeme bir güzel bellemişti ve dışarıda kar yağması daha kötü bir etken olmuştu.

"Gelmiyor musun?" Ufuk tam olarak arkamdaydı ve kulağıma doğru eğilip konuşması hiç yardımcı olmamıştı.

"Geleceğim" Kendimi zorlayarak konuştuğum zaman kafamı son bir kez aşağı doğru bastırıp beni serbest bırakmıştı.

Bunun acısını fena derecede çıkartacaktım.

********

Faruk

Doktor olduğunu düşündüğüm adamdan bakışlarımı çekip hemşireye odaklandığım zaman gülümsemiştim.

Hâlâ kadınlardan hoşlandığımı bilmek iyi hissettirmişti.

Eşcinsellere karşı değildim ama o topa girecek kadar yoksulluk da çekmemiştim.

Kendimi bildim bileli kadınlar ilgi alanımdı ve bu hep böyle olacaktı.

Yanlarına ilerlediğim zaman ikisi de beni fark etmiş bir biçimde selam vermişti.

"Merhaba, ben Faruk Üsteğmen. Bir şeye ihtiyacınız olursa çekinmeden benden isteyebilirsiniz, seve seve yardımcı olurum." Doğruca kadına odaklanıp konuştuğum zaman hemşire de tatmin olmuş gibi saçını arkaya atıp gülümsemişti.

Yan gözüm ile baktığım zaman Doktorun bozulduğunu fark edebilmiştim ama gram umrumda değildi.

"Ben de Esila, memnun oldum Üsteğmenim" Hemşire de narin sesi ile konup elini uzattığında gülümseyerek elini tutup sıkmıştım.

"Güngör, revirde hasta var git onu kontrol et sonra da ev bulana kadar benim odama yerleşirsin." Arkamdan Ufuk36'nın sesi geldiği zaman Esila'nın elini bırakıp selam vermeye geçmiştim.

Ufuk36 beni takmadan elindeki oda anahtarını Doktor'a doğru uzatıp gülümsediğinde kaşlarımı çatmıştım.

Bunlar önceden tanışıyor muydu?

Doktor bir şey demeden anahtarı aldığı zaman yanımızdan ayrılmıştı.

Bir insan nasıl bu kadar rahat olabiliyordu ki? Ayrıca revirin yolunu nasıl bilebiliyordu?

Esila da Güngör denen adamın peşine takıldığı zaman Ufuk36'nın bakışları bana dönmüştü.

"Güngör'den uzak duracaksın Faruk, olacaklardan ben sorumlu olmam. Bu ilk ve son uyarım haberin olsun." Ufuk36 parmağını göğsüme vurup konuştuğunda bir şey dememiştim.

O adam ile ne bağlantısı olduğunu öğrenmek istiyordum...

Asker Ocağı / bxb Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin