Asker Ocağı / bxb

10.

*******
Batı

Kahvaltımı yaptıktan sonra 2 saat kadar uyumuştum ve şu an daha iyi hissediyordum.

Hatta ben dinlenirken, hafif uyku sersemiyken Roman birkaç kere odaya gelip ateşime bakmıştı ve üstümü örtmüştü.

Gözümü açamasam da dokunuşlarını hissediyordum ve bunun bir rüya olduğunu bile düşünmüştüm.

Suçluluk duyduğu için mi gelip kontrol etmişti emin değildim ama ona yaptığı şeylerden sonra bu yaptığı davranış beni bir şekilde yumuşatmıştı.

Evet her zaman dediğim şey gibi enayiydim.

Gözlerimi biraz daha dinlendirdikten sonra yatakta yatmaya bir son verip ayağa kalkmıştım. Dağılan yatağıma bakmayı kesip sandalyenin üzerinde duran katlı elbiselerime doğru ilerledim.

Biraz daha yatakta yatmaya devam etseydim kesin olarak sıkıntıdan ağlardım ve şu an kendimi daha dinç ve enerjik hissediyordum.

Formalarımı elime alıp lavaboya yöneldiğim zaman kapının tıklayıp açılması birkaç saniye içinde gerçekleşmişti.

İçeriye yüzü sinirden kızarmış bir biçimde Roman ve yüzünde güller açarak sırıtan kız kardeşi girmişti.

Kızın adını hatırlamıyordum ama bu kıza abisi ile sevgili olduğumu söylemiştim...

Roman'ın sinirden kızaran yüzü her şeyi açılıyordu ve bu yalanım yüzünden o cezayı alıp hastalanmıştım.

"Sen niye ayaklandın?" Roman her zamanki gibi sinirleri gerile gerile konuştuğu zaman yüzüme gülümseme yerleştirip kıza selam vermiştim.

Roman ile kardeşinin ne konuştuğunu bilmiyordum ve şu an Roman'a nasıl hitap etmem gerektiği hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu.

" Eniştemm seni görmeye geldim, hasta olmuşsun iyi misin?" Kız koşarak elindekileri masaya bırakıp benim yanıma gelip sarıldığı zaman şaşırmış bir biçimde Roman'a bakmıştım.

Onun da şaşırdığım her halinden belli oluyordu ve belli ki daha konuşma olmamıştı. Yani uzun lafın kısası, hâlâ ben Roman komutan ile sevgili statüsünde oturuyordum.

Kıza kollarımı çekinerek sardığım zaman birkaç saniye sonra ayrılmıştık.

"Biray güzelim, sen nereden öğrendin?" Roman sakinleşmiş sesi ile konuştuğu sırada kabağın başımda patlamaması için içimden dualar etmeye başlamıştım.

-Annemler yarın eniştemi yemeğe davet etmek istediler ve bana da bir abini arayıver gelsinler dedi. Bende de Batı eniştemin numarası olmadığı için askeriyeyi aradım ve hasta olduğunu öğrendim. Anneme söylediğim zamanda börek çörek yaptı ve şunları damadıma götürüver dedi ben de çıktım geldim işte. Başta seni arasaydım asla izin vermezdin, iyi ki de seni aramamışım.

Biray bıcır bıcır konuştuğu sırada duyduğum şeyler oldukça hoşuma gitmişti ve nedense Roman'ın ailesi tarafından kabul görmek benim daha çok hoşuma gitmişti ve nedense mutlu olmuştum.

Gerçi Roman'ın bakışları daha çok koyulaşmaya başladığı an bir tık korkmaya başlamıştım çünkü bu yalan ailesine kadar gitmişti ve beni damat olarak görmeye başlamışlardı.

Gider ayak cidden kendi kuyumu kendim kazmaya başlamıştım...