Keyifli okumalar okurcuklarım💘
Medya; Aymira Bera💘
Abilerim, Bera'nın olduğu yere doğru gidiyorlardı. Adeta kırmızı görmüş boğa gibiydiler.
Onları durdurmam lazımdı yoksa çocuk saçma bi sebepten dolayı bir ton dayak yiyecekti.
Oturduğum yerden kalkarak abilerimin önüne geçtim. Üçü de aynı anda bana bakarken kaşlarımı indirip kaldırdım.
" Ben iyiyim abi. Lütfen kavga çıkarmayın."
Mirza abim bir şey diyecekken Cenk abim kaşları ile beni ve Bera'yı işaret edip kafasını iki yana salladı.
Bakışlarımı ondan çekip bana doğru gelen Bera'ya çevirdim. Yüzünde mahcup bir ifade vardı.
" Şey ben... Çok özür dilerim. İyi misin? Acile gidip başına baktıralım istersen, olur mu?" diyerek eliyle ensesini kaşıdı.
" Önemli değil. Olur öyle, insanlık hali. Ayrıca acile gitmemize gerek yok. İyiyim ben. Teşekkür ederim."
Ona içten bir şekilde gülümserken o da aynı şekilde karşılık verdi bana.
" Tamam artık, geç oldu eve gidelim. Hadi Aymira!"
Cenk abim, kolumu tutarak beni ayağa kaldırırken çantamı elime alıp Bera'ya baş selamı verdim.
Bera boylu boslu, ela gözlü, sempatik, yakışıklı da birisiydi vesselam. Ayrıca iyi gibi...
Hani bazı insanlar ilk görünüşte size " Ben buyum!" der gibi bağırır ya. Bera da öyleydi. İyi bir insan görünümlüydü.
İnsan sarrafı sayılırım da...
" Kuzen, hadi!"
Meriç, elini omzuma koyarak beni kendine çekerken Cenk abimin arabasına doğru ilerledik. Abim kilidi açar açmaz ben bindim öne.
Tabii Meriç durur mu? Arabanın kapısını kapatacağımı anlayıp yanıma oturdu.
" Of Meriç! Sen arkada abimlerle otursana ya!"
" Onlarla oturmak hiç rahat değil. Sen daha iyisin." dedi sırıtarak.
" Hı hı! Tabii tabii. Onları sıkıştıramıyorum demiyorsun da seninle oturmak daha rahat diyorsun. Yedim ben de."
İkimiz de aynı anda gözlerimizi devirdik.
Meriç tam bana dönmüş laf diyecekken Cenk abimin uyarısıyla susmak zorunda kaldı.
Oh! Canıma da değsin!
Bera Emgen
Halı saha maçından sonra arabama binip eve gitmek için yola koyuldum.
Saat biraz geç olduğu için trafik yoktu.
Kısa sürede eve varırken arabamı park etmesi için bizim şoföre verdim.
Elimi kaldırmış zile basıyordum ki babaannem kapıyı açtı güler yüzüyle.
" Hoş geldin Beracığım. Elini yüzünü yıka da yemeğe geçelim. Hacer yine döktürmüş." dedi babaannem gülümseyerek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝙑İ𝙎𝘼𝙇
Teen Fiction" Sen bana karşı bu adamı mı savunuyorsun lan?!" Ozan öfkeyle elini kaldırıp bana vuracakken ani bir refleksle yüzümü kapattım. Birkaç saniye sonra gözlerimi açtığımda Bera'nın Ozan'ın kolunu tuttuğunu gördüm. Gözlerim yaşlarla dolarken ağlamamak iç...
