Keyifli okumalar okurcuklarım💘
Abimle yemeğimizi yedikten sonra sadece ikimizin olduğu sessiz sakin bir yere gelmiştik.
" İn bakalım." diyerek arabanın anahtarını çıkarıp cebine attı abim.
Sesimi çıkarmadan abime ayak uydurdum.
Abim bizi piknik yapılan ormanlık alana getirmişti. Sanırım rahat rahat bağırabilmek için böyle bir ortam seçmiş.
" Aymira! Gel, otur yanıma."
Hey Allahım yaaa! Şöyle emir vermeleri yok mu? Beni deli ediyorlar, deli.
Çaktırmadan gözlerimi devirdim ve abimin oturduğu yere doğru ilerleyip yanına oturdum.
" Oturdum abi."
" Şimdiii... Bak Aymiracığım. Erkeklere güvenme. Bunlar senin izlediğin dizi filmdeki, okuduğun aşk romanlarındaki erkeklerden değiller maalesef."
Sıkıntıyla ofladım. Nereden biliyor ki? Her erkek aynı değil. Herkesin karakteri de bir değil. Eee o zaman?
" Nereden biliyorsun abi?"
" Kendimden biliyorum kızım."
What dedin gülüm? O ne demek lan?!
" Nasıl yani? Abi yoksa sen kızları üzüp onların duygularıyla mı oynuyorsun? Yok artık. Sen de böyle yapıyorsan Ozan neden yapmasın değil mi? Şoklardayım şu an."
" Aymira! Salak salak konuşma! Ben neden kızların duygularıyla oynayayım? Şerefsiz miyim ki ben?"
Abim eliyle yüzünü sıvazlayıp sesli bir nefes aldı.
" Hemcinslerimi çok iyi biliyorum. İçlerinden belki de binde biri gerçekten seviyor, değer veriyor. Böylelerine denk gelmek binde bir ihtimal."
" Zor diyorsun yani."
" Yani."
" Peki, sen benim mutlu olmamı istemiyor musun abi? Benim mutlu olmaya, sevmeye, sevilmeye hakkım yok mu?"
" Ben öyle mi dedim şimdi? Var tabii ki. Ama benim sana demek istediğim bu erkeklere güven olmaz. Baksana, Ozan seni ne kadar üzdü. Babası ölmemiş olsa, acısı olmasa ben de onu üzerdim de neyse. Yani diyeceğim o ki abi sözü dinle. Erkeklere güvenme."
" Oldu abi. Bana mü-"
Sözümü bölen şey telefonumun çalması olmuştu. Elimi cebime atıp kimin aradığına baktım: Bera arıyordu.
" Buna bakmam lazım. Arkadaşım arıyor."
Abimin yanından kalkarak ondan biraz uzağa gittim. Bera ile konuştuğumu bilmesine gerek yoktu bence. Az önce erkeklere güvenme diye bir yerlerini yırtmıştı zaten. Şimdi bir de Bera ile konuştuğumu duyarsa iyi şeyler olmaz.
Düşüncelerimi bir kenara bırakarak aramayı cevapladım.
" Efendim?"
" Nasılsın Aymira?
Sesi çok kötü geliyordu. Hayırdır inşallah? Bir şey mi oldu acaba? Morali falan bozuktur belki de.
" İyiyim ama sen iyi değilsin sanırım. Sesin kötü geliyor. Bir sorun mu var?"
" Ben de seni bunun için aramıştım Aymira. Konuşmaya, dertleşmeye ihtiyacım var. Müsaitsen yanıma gelir misin?"
O nasıl sözdü öyle? Arkadaşımın morali bozuk, benimle konuşmak istiyor. Onun yanına gitmeyeceğim de ne yapacağım?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝙑İ𝙎𝘼𝙇
Teen Fiction" Sen bana karşı bu adamı mı savunuyorsun lan?!" Ozan öfkeyle elini kaldırıp bana vuracakken ani bir refleksle yüzümü kapattım. Birkaç saniye sonra gözlerimi açtığımda Bera'nın Ozan'ın kolunu tuttuğunu gördüm. Gözlerim yaşlarla dolarken ağlamamak iç...
