ZÜMRÜT YEŞİLİ (GAY)

-CİNNETTEN ÖNCE-

Karşımda gördüğüm adamla mutfaktan çıkmak için kapıya doğru ilerledim.Ancak kolumun tutulmasıyla geri sendeledim.

"Napıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak.

"Hayırdır yol geçen hanı mı burası?"

Anlamayarak yüzüne baktığımda kısık bir kahkaha attı.

"Para yoksa sende yoksun.En fazla bir hafta dayanırım."

"Arkadaşımın evine girerken sana mı sorucam?" dediğimde gülüşü yüzünden soldu.

"Arkadaşının babası benim?"

"ÜVEY babası sensin.Baba lafı asla haketmeyen pisliğin tekisin." dediğimde kolumu daha sert sıktı.

"Ama sana yakışmıyor böyle kelimeler."

Kolumu sertçe elinden çekip kapıya doğru yöneldiğimde tekrar kolumu tuttu.

"He tabi para dışında başka şekillerde de ödeyebilirsin." diyip iğrenç sırıtışıyla vücudumu süzdü.

Tam yumruk atmak için elimi sıkmıştım ki aklıma Azat geldi.Ve onun siniri.
Şuan bu olanları görse veya duysa gözünü kırpmadan bu adamı öldürebilirdi.

"Bana bak." diyip tekrar sertçe kolumu çektim.

"Aklındaki o iğrenç düşünceleri bir an önce silmezsen.."

"Ee ne yaparmışsın?"

"Ben senin hayatını silerim." diyip gözlerine sertçe baktığımda afallamış şekilde yüzüme baktı ve bir adım geri çekildi.

"He ben silemezsem bile.Azat bunu duyduğu an...Umarım anlatabilmişimdir."
diyip bir kaç saniye daha yüzüne baktım.Ardından mutfağın kapısını açıp çıktım.Azatın odasına doğru giderken göğsüm sıkışıyordu.Koridor boyunca derin derin nefesler alarak yürüdüğümde kendimi toparlayıp odaya girdim.

Gördüğüm manzara ile az önce yaşadığım ne varsa uçup gitmişti.
Azat kafasını yatak başlığına yaslamış şekilde uyuyordu.Dizinde de bilgisayar duruyordu.

İyiki de uyumuştu.Yoksa geçen sürede mutfağa kesinlikle gelirdi ve o görüntüyü görürdü..

Kafamdaki düşünceleri silip yatağa doğru adımladım.Azatın dizinden bilgisayarı alıp kapattım ve yandaki sehpa benzeri masaya koydum.
Ardından Azat'a dönüp gülümsedim.
Kafasını başlıktan yavaşça kaldırıp yastığa koyduğumda mırıldandı.

"Emir.."

"Uyu uyu." diyip saçlarını okşadım.

Tekrar gözlerini kapatıp uyku mooduna geçtiğinde gidip ışığı kapattım ve yanına doğru uzandım.
Battaniyeyi ikimizin üstüne örtüp derin bir nefes aldım.

Kolumu yatağa yaslayıp Azat'ın yüzünü izlemeye başladım.

Hiç bir kötülüğü haketmiyordu..
Dünyadaki bütün iyilikler ve güzellikler onu bulsun istiyordum.

Ama aksine ne kadar kötülük varsa onu bulmuştu..

Yüzüne doğru yaklaşıp saçlarına uzunca bir öpücük kondurdum.
O an karar vermiştim.

Ondan hiç bir şey saklamak istemiyordum.Sakladığım zamanda içimdeki sıkıntı git gide büyüyordu.

Her ne pahasına olursa olsun yarın Azat'a bu evde yaşadığım ne varsa anlatacaktım.

Derin bir nefes alıp bende battaniyenin altına girdim.Boynuna doğru sokularak kokusunu içime çektim ve gözlerimi kapattım..

-

Sabah olduğunda gözlerimi ağır ağır açtım.Yavaşça kafamı kaldırdığımda bir çift kahve gözle karşılaştım.

"İşte güneşim aydı ya."

Azat'ın gülümseyerek konuştuğunda benimde dudaklarım kıvrıldı.
Ardından dün geceki olayı hatırladığım da gülüşüm soldu.
Azat elini yanağıma koyup yüzümü okşadı.

"Noldu?"

"Azat.."

"Efendim?"

Sabahın körü olması umrumda değildi.Hemen konuşup içimdeki sıkıntıyı atmak istiyordum.

"Benim seninle bir şey konuşmam lazım.."

"Konuş sevgilim."

Söylediği hitap ile içim titremişti.
Yutkunup yerimden doğruldum,oda benimle beraber oturur pozisyona geldi.

Derin bir nefes aldım.Tam konuşmaya başlayacaktım ki içeri öykü girdi.

"GÜNAYDINNNN! KAHVALTI HAZIR!"

Öykü 32 diş sırıtarak bize bakıyordu.
Azat bakışlarını benden öyküye çekti.

"Günaydın abicim.Sen git geliyoruz biz."

"Tamam çabuk olun!" diyip odanın kapısını kapattı.

Azat'ın bakışları tekrar bana döndü.

"Seni dinliyorum bebeğim."

"Bak Azat sakin olacaksın. Sinirlenmeyeceksin.Kimseye de zarar vermeyeceksin."

"Seni üzen veya moralini bozan bir durum yoksa sinirlenmem veya kimseye zarar vermem." net bir sesle konuştuğunda yutkundum.

"Yavrum söyle hadi."

Azat'ın ellerini sıkıca tutup titrek bir nefes aldım ve konuşmaya başladım...

-

-

-

Oy vermeyi unutmayın ❣️