"Dehlila! Tara na!"I yelled
"Teka lang po ate!hinahanap ko pa Ang medjas ko!"
Hinintay ko lang Siya,Peru dumaan na Ang ilang minuto at Hindi pa ito bumaba. Kaya pinuntahan ko ito. Pagdating ko sa aming kwarto dalawa Nakita ko siyang tinitingnan Ang medjas Niya,may butas na ito,sobrang laki na Ang butas at mukhang Hindi ko na na kayang tahiin ito. Kita Kong pinagmasdan Niya ito ng matagal Bago sinuot, ngumiti Siya at huminga ng malalim.
Umalis na ako Bago Niya akong Makita sa may pintuan.
I sighed
Hindi Niya ako sinabihan tungkol doon. Mabibilhan ko Naman Siya. Inihatid ko Siya sa eskwelahan Niya. Dumaan ako sa classroom nila Diesel Wala Siya roon kaya nagtaka ako.
Bumalik ako sa labas ng gate Nakita ko Siya at tumatakbo ito papunta sa akin.
"Ate pahingi ako ng singkwinta."Agad na Sabi Niya.
"At bakit Naman?binigyan na Kita kanina."I sighed habang kumukuha ng Pera sa Aking wallet.
"At Anong gagawin mo dito Diesel Allan Morin?"He chuckled dahil naggagalit galitan ako sa kanya.
"Bibilhan ko lang po ng mangga Ang kaklase ko."He said
"Tse!mabuti pa Ang kaklase mo binibilhan mo,bat pag kami ni Dehlila Hindi?"Nagtawanan Muna kami dalawa Bago ako pumunta sa Aking classroom.
"Good morning pres"Bati ng mga kaklase ko,akala mo kung sinong mga Santo Peru mga basagulero Naman. Sila Yung mga kaklase namin na Hindi nakikinig at parating pinapagalitan ng mga guro. Tinanguan ko lang sila at pumunta Kay Patrick.
"Gawa mo?"tanong ko agad sa kanya,may ginagawa kasi itong bracelet.
"Yeah,gagawin Kong souvenir sa coffee shop ni Violet."
"Grabe,kung maka Violet Akala mo Naman Hindi palamunin ni Ma'am Violet."sinamaan Niya ako ng tingin. Hindi ito nagsalita senyales na nagalit Siya sa Sinabi ko
"It's not funny"Galit na wika Niya.
"Sorry pat."seryoso Kong Sabi sa kanya Peru Hindi Niya ako Pinansin.
"Sorry na nga pat."Saad ko ulit,Peru Hindi ako Pinansin.
Biglang itong umubo-ubo. Napahawak Siya sa dibdib Niya. Nagkasalubong Ang Aking kilay.
"Ayos ka lang?"I asked.
"Not in your concern."Sabi Niya at umalis.
That's one of the personality of Pat,Minsan sensitive ito. I can't judge him for that though,kasi kung gaano Siya ka sensitive sa mga bagay-bagay ganoon din ako ka walang pakealam at walang preno Ang Aking bibig. And I hate that attitude of mine,gusto Kong baguhin Peru Minsan nagsasalita ng kusa Ang Aking bibig.
Sa pag uwi ko binilhan ko ng medjas si Dehlila,tiyak akong sasaya Siya kapag Nakita ito. Habang naglalakad nahagip ng tingin ko Ang isang art gallery. May malaking glass screen ito nasa labas lang ako nakatitig.
I promised to myself,in the future I will owned a art gallery and I will name it 'Confessions art gallery'. Gusto Kong isulat ng mga tao Ang confession nila sa sarili ng Hindi sinasabi Ang pangalan nila at ipapakita Ang mensahe na ito sa pamamagitan ng pagpinta. But I don't know if it will happen,dahil nag aaral Ang mga kapatid ko. I can work for them pagkatapos ko sa highschool to sustain what we need para Naman maganda Ang kinabukasan nila.
May biglang tumabi sa akin,Hindi ko itong tiningnan. Parehas lang kami nakatingin sa Harapan ng glass screen sa art gallery.
"Hi,can I ask you something?" She finally said.
"Ako po ba Ang tinatanong niyo?"paninigurado ko Bago ko Siya tiningnan. Sobrang Ganda Niya Maputi,matangos Ang ilong at mukhang nasa forties na ito.
She smiled widely at me.
"Yes gorgeous,I'm asking you."
"Ano po iyon?"napatingala Muna Siya Bago nagtanong.
"I just need some answers,Gusto ko kasing gumawa ng art but I need some opinions of the people."She explained. I was excited because of what she said.
"Sure,gusto ko po yan."I happily said.
"If I asked you to name all the things you love and important to you. Ano-ano Ang mga ito?"
At first I was hesitant to answer.
"Ahm,I must say po my papa,mga kapatid ko,my friends,My talents.."tumawa Siya kaya natigil ako.
"How funny it is right?"Hindi ko Siya maintindihan
"How funny it is that,It takes you so much time to name yourself." Hindi ako nakasalita dahil sa Sinabi Niya. Because it was true,I forgot to say myself.
"While watching you looking at my art gallery,I see beauty and full of mystery. You always sacrifice yourself young lady, just for the sake of your Siblings. But to tell you, always choose what you desire and love."she smiled at me.
"Sometimes it's not selfish to choose yourself,you know."dagdag Niya pa
"Just let ig go,let it leave,let it happen, nothing in this world was promised or belonged to you anyway,all you own is yourself."
Napayuko ako dahil sa Sinabi Niya, Eversince my mother abandoned us,ako na Ang parang naging Ina ng Aking mga kapatid. I never choose myself because I know kakailanganin nila ako. Peru pwede Naman sigurong sarili ko muna Ang pipiliin ko?
As for today,I promised to myself,walang makakapigil sa pangarap ko, because this is me and I own myself.
:)
