Bazen insan ailesinden bulamadığı sevgiyi sevgilisinden bulur ve onunla daha mutlu olduğunu hisseder hep onunla olmak ister çünkü o zaman hayatta en değerli şey o olur . Bazen hayata anlam veremezsin sen kendinden ailenden daha değerli olduğunu bildiğin birinden bir söz beklersin ama o ne yapar seni satar gider ...
Aslında o da hiç birşeyin farkında olmaz acılar geçer zanneder ama bilmiyodur ki o acılar onsuz geçmez kanayan yerler onsuz sarılmaz ..
Bu hayatta daha değerli tek aile olabilir eğer o aile senin için bitmişse geriye kalan tek bir söz olur " SENSİN " benim herşeyim dersin evet hayat bu kadar acımasız gözüküp aslında çok güzeldir .
Şuan ben bu cümlelerimde acılarımı hüzünlerimi yazıyorum belki... Ama yazamadıklarım nolcak sevgili ?
Ben sen yokken bile sen varmış gibi davrandım seni içimde taşıdım o kadar sensin ki hayatım artık ben bile bazen kendi hayatımda yabancı gibi oluyorum .. Sen benim dertlerimi dinleyenim sen benim ağladığımda saçımdan öpenim oldun sen benim herşeyim oldun sevgili ...
Seni o kadar çok seviyorum ki ...
Anlatmak mümkün değil çünkü her zaman eksik yanımı tamamlayan oldun yaralarımı saran oldun insan bazen içinden derin bi nefes alır " Allahım iyi ki bu kızı bana verdin " dercesine bunu ben her zaman yapıyorum sevgili ...
Bir dalın en yüksek doruğunda ki " KARDELENSİN " sen .. Sen bu kalp deki yaraları saran tek kişisin ve bu bedenin tek gerçeğisin ...
" SENİ ÇOK SEVİYORUM "
