Winter in de zomer

Winter

Echt, geweldig. Dat was het trampolinepark. We hebben zoveel gesprongen en spellen gedaan. Het voelde perfect. Het liefst zou ik je nu alles in persoon vertellen, maar helaas kan dat nog steeds niet. Dus ik deel het maar weer op deze manier met je. Amélie en ik zitten nu nog in een restaurant. Ik weet niet waarom, maar de vraag of ze samen iets wilde eten, rolde zo over mijn lippen. Eigenlijk wilde ik helemaal niet als een soort date naar een restaurant, maar toch voelt het goed om te doen. Oh, en voor je verontwaardigd vraagt waarom ik naar jou zit te schrijven. Het mocht van Amélie. Misschien heb ik haar ook wel lichtelijk verteld waarvoor ik dit schrift heb. Ze vroeg er nog eens na en ik heb haar verteld dat ik van jou moest schrijven. Zodat ik wat beter leer om met mezelf om te gaan. Ik heb haar nog niet alles over jou verteld. Eigenlijk bijna niets. Alleen nog wat over dat jij met het idee kwam dat ik zou kunnen schrijven om wat beter mijn emoties kwijt te kunnen. Ik heb haar niet eens meer verboden dat ze niet mag meekijken. Of nou ja, ik houd mijn schrift niet meer in zo'n positie dat ze het niet kan zien. Toch doet ze het niet. Amélie blijft rustig aan tafel zitten. Volgens mij appt ze wat met haar vrienden, die half ook mijn vrienden zijn. Maar meer haar vrienden. Ze zou ook haar ouders laten weten dat ze later thuis zou zijn. Papa en mama maakte het niets uit. Volgens mij hadden ze sowieso nog niets geregeld voor het avondeten. Ik maak me zorgen over ze, Livia. Ze worden steeds stiller en ik zie ze ook steeds minder. Was jij nog maar gewoon hier met een tikkende klok. Dan hadden we gewoon nog het leven zoals vroeger gehad. Alleen... dan had ik Amélie ook niet ontmoet, want dan waren we nooit verhuisd. Ergens heb jij doordat de klok is gestopt met tikken ook iets moois in gang gezet. Al voelt het zo pijnlijk om dat te beseffen. Ik wil je nog niet kwijt, ik heb je nog steeds nodig. Je zou terug moeten komen. Het is nog veel te vroeg. Maar goed, ik spreek je later uitgebreider. Nu ga ik echt genieten van het restaurant met Amélie. Ik hoop dat je mij nog steeds geluk wenst.