My Vampire Boss

Chapter 27 (To kill or to be killed)

Tyller POV

I took the last drop of my wine in my glass. Hanggang ngayon my mind is full of thought how Yuri become a black blood vampire.

1 week.. 1 week na ang nakalipas simula ng umalis sila ni Kuya Zack. They left without leaving even a single trace what they're up too.

Isang linggo na din akong halos nakakulong lang sa aking kwarto at ganito lang ang ginagawa.

I dont know what to do... ayukong makita si Yuri na ganun dahil habang nakikita ko ang pagbabagong nangyari sa kanya I fell useless. For the second time in my life hinayaan kong mawala ang taong mahalaga sa akin.

"I... I love you Tyller"

Paulit ulit na bumabalik sa isipin ko ang mga salitang yon na sinabi ni Yuri bago ito maging black vampire. I know that she have a feelings for me, pero when she said that parang may nagbago.. it looks like my feeling has change.. argghh what the hell am I thinking!!??

Its just.. mas lumalim yong desire ko na protektahan sya.. na hindi ko nagawa. She's special to me.. I can't love Yuri kong hanggang ngayon mahal ko parin si Stella.

Ito ba yong nararamdaman ko dati sa kanya? Something special? Something different to any other people I have meet. But I didnt expect na ito pala yon.. a hidden black vampire. I sigh..

Pero bakit kelangang si Yuri pa? Is it really just a coincidence or someone plan this from the very start... pero sino?

D-did Yuri plan this?

Am I being lured by her?

Ginamit lang ba nya kami para maibalik ang dati nyang pagkatao?

Argghh.. ano bang iniisip ko. Alam kong hindi kayang gawin ni Yuri sakin to. Hindi ganon ang pagkakakilala ko sa kanya.

Pero kilala mo ba talaga siya Tyller

Nanlulumo akong sumandal sa likod ng sofang kinauupuan ko at tumingin sa may kalabuang ilaw ng silid.

'Yuri.. can you just tell me kong paano kita maibabalik sa dati. Hindi ko alam kong ano ang gagawin ko.' Mariin kong naipikit ang aking mga mata dahil sa isiping iyon.

"Master."

Napukaw ang pag-iisip ko ng may magsalita mula sa aking likuran. Hindi ko na kailangan lingunin at tingnan kong sino yon dahil alam kong si Ysah yon.

"What?" I said in a tiring tone

"Nan- nandito po si Chief."

Napatayo ako bigla sa narinig ko. Ysah is pertaining to my Dad. I think he heard about Yuri. Knowing him lahat yata ng galaw namin ay alam nito. Pero bakit nya ngayon naisipan na makialam samin?

Nagmamadali akong pumunta sa sala na kinaroroonan ng Dad ko. Nadatnan ko itong seryusong naka upo sa isang arm chair. Its been a year simula ng huli ko itong makita. Were not that close dahil hindi naman ito madalas umuwi ng Pilipinas at isa pa he's a busy person.

Isa din sa dahilan kong bakit parehas malamig ang pakikisama namin sa isa't isa ay dahil sa naging relasyon namin ni Stella. Kahit kelan hindi nya natanggap ang relasyon namin noon pa man. Siya ang pinaka unang bampira na tumutol sa relasyon namin. Minsan tuloy naiisip ko kong may kinalaman sya sa pagkamatay ni Stella.

Tahimik akong umupo sa isang upuan na katapat nito at inintay lang itong magsalita. Sinalubong ko ang walang emosyong tingin nito, he is always like that. A man who dont know how to smile. Para lang syang isang rebulto na hinulma ang mukha para maging seryuso. I wonder how my mother married a man like this.