Annesi koltuğa sinmiş kıza sert bir tokat attı ve yüzüne doğru bağırdı.
"Aptal!"
Geriye çekilip elini başına koydu ve odada volta atmaya başladı. Arada kıza dönüp bağırmaya devam ediyordu.
"Seni hak edecek ne yaptım ben!?"
"Seni doğurduğum güne lanet ediyorum!"
"Yetimhaneye verip kurtulacağım artık!"
O sırada içeri babası girdi.
"Ne bağırıyorsun be?!"
"Sen karışmasana kız ve benim aramda!"
Kız artık bu kavgalara alışmıştı. İğrenilmek, nefret edilmek, istenmemek, üvey gibi görülmek bildiği duygulardı. Anne ve babası yeni bir kavgaya tutuşmuşken sessizce koltuktan kalktı ve odasına gitti. İkisi de onu fark etmemişti. Peluş oyuncaklarının hepsini alıp yatağına koydu ve ortalarına oturdu. Tek tek hepsine göz gezdirdi.
"Bir süre daha..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Last Times Before Bedtime
General FictionSaat 12'ye geldiğinde, artık uyuman gerek. Onun düşmanı olma. Düşmanlarının sonu iyi olmaz. Onu küçük görme. Sandığından daha güçlü. Onu gözünün önünden ayırma. Gözleri her zaman üzerinde. Son olarak, asla ona kötü davranma. "Yatma zamanı." Let The...