Aizawa Shouta'nın hayatındaki tek aile üyesi olan çocuksu aksi kızı kahraman olmamasına rağmen görevlere gönderilirdi. Bu görevlerden birinde tanıştığı kibar adamdan hoşlanacağını hiç düşünmemişti. Daha önce de birçok kişiyle göreve çıkmasına rağmen...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KAFAYI YİYORUM AAAAAAAAAAAAAA
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
OFOFOFOFOFOF
neys
Arkadaşlar son bombayı bırakıp bu sefer gerçekten yaza kadar ghostluyorum beğenmezseniz okumayın çünkü hikayenin gidişatı değişyr
.
.
.
Sabah uyandığımda mutfaktan yayılan koku tüm evi sarmıştı. Hemen banyoya koştum ve yüzümü yıkadım. Saçlarımı da düzeltip odama koşturdum ve üstümü değiştirdim. Aynada kendime bakmaktan kaçınıyordum. Dün gece çok şey olmuştu ve sonucunda dağılmıştım.
Kafamı sallayıp düşünceleri dağıttım ve mutfağa girdim. İçeride sadece babamı görmeyi beklerken Midoriya, Shoto, Katsuki ve Keigo da oradaydı. Keigo ve çocuklara, Katsuki de dâhil çünkü babamın yanındayım, günaydınlar dileyip babamın yanına geçtim. Beni görünce eğildi ve yanağıma bir öpücük kondurdu. Çocukların duyamayacağı bir ses tonuyla konuşmaya başladı.
" Daha iyi misin? Eğer görevden çekilmek istersen anlarım. "
" Hayır, gerek yok. Başladım bir kere zaten. "
" Tamam. Sen bilirsin ama bir sıkıntı olursa görevi bırakmanı istiyorum. "
" Hay hay efendim. "
Doğradığı salatalıklardan birini ağzıma atıp öbürlerinin yanına oturdum.
" Eee? Ne yaptınız son 6 ayda? "
" Aynı şeyleri yapıp duruyoruz. Ara sıra özel antrenmanlar oluyor ama seninkiler kadar eğlenceli değil."
Shoto'nun dediğiyle hafifçe sırıtırken Katsuki konuşmaya başladı.
" Neresi eğlenceliydi be onun. İşkence çekmek ne zamandan beri antrenman olmuş? "
Tam ona cevap verecekken babam masaya birkaç tabak bırakarak kendi cevap verdi.
