Chapter 17 - Zawgyi

571 51 0
                                    

ေလးႏွစ္အ႐ြယ္ စိုင္းမာန္သစ္အငယ္ေလးတစ္ေယာက္ တစ္ဖက္အိမ္က ရႈပ္ရႈပ္ရႈပ္ရႈပ္ျဖစ္ေနတာကို ေငးၾကည့္ရင္း သေဘာတက်ျဖစ္ေနသည္။ မိခင္ကလည္း ဂ႐ုမစိုက္၊ ဖခင္ကလည္း အလုပ္တစ္ဖက္ႏွင့္မို႔ အခ်ိန္မေပးနိုင္သည္ကမ်ားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စိုင္းမာန္သစ္သည္ ငယ္စဥ္က အလြန္အထီးက်န္ဆန္ခဲ့ေလသည္။

ကေလးထိန္းေတြ ရွိေသာ္ျငားလည္း ကစားေဖာ္ရယ္လို႔ကမရွိ။ အထီးတက်န္နဲ႕သာ။ ေျခာက္ကပ္ေနတဲ့ ဟိုဘက္အိမ္က အခုေတာ့ ကားေတြ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္။ စိုင္းမာန္သစ္အငယ္ေလးက စိတ္၀င္စားစြာ ၿခံတံခါး၀ကေနေခ်ာင္းၾကည့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

ေနာက္ဆုံးေရာက္လာတဲ့ ဇိမ္ခံကားေပၚကေန အသက္ဆယ္ႏွစ္အ႐ြယ္ေလာက္ေကာင္ကေလးက ခပ္တည္တည္မ်က္ႏွာထားနဲ႕ ဆင္းလာသည္ကို စိုင္းမာန္သစ္ျမင္လိုက္မိေတာ့ တစ္ေလာကလုံးကို အပိုင္ရလိုက္သလိုပင္။ သူ႕အတြက္ ကစားေဖာ္ရွိလာၿပီမဟုတ္လား။

စိုင္းမာန္သစ္ေငးေနရင္းမွာ ထိုေကာင္ေလးက သူ႕ဘက္ကို ဆတ္ကနဲ႕ လွည့္ၾကည့္လာသည္။ အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားတာမို႔ စိုင္းမာန္သစ္လည္း အေၾကာက္ေၾကာက္အလန့္လန့္ႏွင့္အိမ္မႀကီးထဲ ၀င်ပြေးခဲ့ရလေသည်။

ေနာက္တစ္ေန႕က်ေတာ့ စိုင္းမာန္သစ္ ၿခံအေနာက္မွာ တစ္ေယာက္ထဲထိုင္ေနတုန္း ထိုေကာင္ေလးက သူ႕ေဘးနားကို ေရာက္လာသည္။ တင္းတင္းေစ့ထားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြက တျဖည္းျဖည္းပြင့္အာလာၿပီး စိုင္းမာန္သစ္ရဲ႕ ခပ္ေပ့်ာေပ်ာ့ဆံပင္ေတြကို ဖြကာ ၿပဳံးျပေလသည္။

စိုင္းမာန္သစ္ကေတာ့ ငိုေတာ့မည့္ မ်က္ႏွာျဖင့္။ ဒါကို ထိုေကာင္ေလးက နားလည္ေတာ့ ျပာျပာသလဲ သူ႕ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲက တစ္စုံတစ္ခုကို ထုတ္သည္။

"ေရာ့ မင္းအတြက္"

စိုင္းမာန္သစ္က ထိုေကာင္ေလးလက္ထဲက အရာကို အခ်ိန္အေတာ္အတန္ၾကာ ေငးၾကည့္ေနခဲ့ပါေသးသည္။ Strawberry Lollipop ေလးတစ္လုံး။ လက္ေသးေသးေလးေတြက ေသခ်ာစြာလွမ္းဆုပ္ကိုင္ယူလိုက္ၿပီး ထို Lollipop ေလးကို ေသခ်ာစြာၾကည့္ေနေသးေတာ့ ထိုေကာင္ေလးက သေဘာက်စြာ ၿပဳံးလာျပန္သည္။

LOLLIPOPWhere stories live. Discover now