LOLLIPOP

Chapter 9 - Zawgyi

အခ်ိန္က ကိုးနာရီရွိၿပီျဖစ္သည္။ နယ္ဘက္ကိုသြားဖို႔ကိစၥ အခုခ်ိန္ထိမသြားရေသး။ အေၾကာင္းက ဥကၠဌႀကီး ဘုန္းျပည့္အာဏာ၏ ကဂ်ီကေၾကာင္က်မႈ႕ေၾကာင့္ပင္။ ေျပာေတာ့ ခုႏွစ္နာရီခြဲကတည္းက သြားရမည္ဆိုၿပီး အခုခ်ိန္ထိ ႐ုံးခန္းကေနေတာင္ ေအာက္ထပ္ကိုမဆင္းရေသးတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက ဘုန္းျပည့္အာဏာပင္။

စိုင္းမာန္သစ္ အေတာ္ကိုေဒါသထြက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ျပင္ဆင္ၿပီးေစာင့္ေနေသာ္လည္း ၄င္းက မနက္စာစားရန္ေခၚၿပီး အစာစားလိုက္ေတာ့ အိပ္ခ်င္သြားၿပီဟုဆိုတာ အိပ္ခန္းထဲျပန္၀င္သြားေလသည္။ ဒါသက္သက္မဲ့လုပ္ေနတာ။ ဘုန္းျပည့္အာဏာက ဘာလို႔ ဒီေလာက္ကေလးဆန္ေနရတာလဲ။

စိုင္းမာန္သစ္ သူ႕ေရွ႕ကစာ႐ြက္ပုံႀကီးကို ဖတ္ရင္း လက္နဲ႕ဆုပ္ေျခကာ ဘုန္းျပည့္အာဏာရွိသည့္ အိပ္ခန္းကို မ်က္ေစာင္းထိုးေနေလသည္။ သူတကယ္ေဒါသထြက္ေနၿပီ။ သူ႕အ၀တ္မဟုတ္တဲ့ အ၀တ္အစားကို ၀တ္ထားရတာေၾကာင့္ ေနရထိုင္ရတာကလည္း သိပ္အဆင္မေျပလွ။

**And the stars exploding into fireproof..

My youth,my youth is yours
Tripping on skies, sipping waterfalls

ဖုန္းသံကို ၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ စားပြဲရွိရာကို မ်က္လုံး၀ေ့ၾကည့္ၿပီး ဖုန္းရွိရာကို မ်က္စိကစားလိုက္သည္။ ေပၚလာတဲ့နာမည္ေၾကာင့္ စိုင္းမာန္သစ္ လ်င္ျမန္စြာပင္ေကာက္ကိုင္လိုက္ေလသည္။

"ေျပာ အိမ့္"

"အခုဘယ္မွာလဲ?"

"ဒါဆိုနီးတယ္ အဲ့နားက ဆိုင္တစ္ခုခုမွာထိုင္ေစာင့္ ငါလာၿပီ"

စိုင္းမာန္သစ္ အေပၚကုတ္ကို အလ်င္အျမန္၀တ္လိုက္ကာ အိမ့္မႉးေသာ္ကို သြားေတြ႕ဖို႔ျပင္လိုက္ရသည္။ အလ်င္အျမန္ထြက္သြားေသာ စိုင္းမာန္သစ္သည္ သူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ကာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ဖုန္းေခၚလိုက္ေသာ တစ္စုံတစ္ဦးကို သတိမထားမိျပန္ပါေလ။

___________________________________________

"အိမ့္ ငါေရာက္ၿပီ"

မုန့္ဆိုင္ထဲက အိမ့္မႉးေသာ္ကိုလက္ျပရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကို ၀င္ထိုင္လိုက္သည္။ အိမ့္မႉးေသာ္က ဆံပင္လိပ္လိပ္ကိုျမႇောက္စီးထားကာ တီရွပ္လက္ရွည္ ၾကည္ျပာေရာင္နဲ႕ အသားေရာင္ ဒူးထိစကပ္ကို လိုက္ဖက္စြာ၀တ္ဆင္ထားသည္။