My Sweet María (SPG)

Chapter 61

NATAPOS ang libing ng Lola ni Maria na wala man lang dumalo except sa mga kaibigan nitong sina Clea, Jean . Si Mr. Joel Andres ay dumalaw din para makiramay pero hindi naman nagtagal dahil busy masyado ang mga ito simula nang bumalik si Tres sa Manila para sa ibang kumpanya nito. Dumalaw din sila Mae, Yvone pero katulad ni Mr. Andres ay hindi rin nagtagal.

Simula nang kumalat na kabit si Maria ng isang bilyonaryo ay marami na ring umiiwas dito, pati ang anak nitong si Fourth ay na bu-bully na rin. Ang kinababahala ni Maria ay simula nang mamatay ang Lola Belen nito ay may napansin siyang pagbabago sa anak. Lagi nalang tahimik at ayaw nang makihalubilo ni Fourth sa mga tao, nagiging mainitin na din ang ulo ng Bata.

-

Maria Salvatore

Habang naglalakad, hinahanap ang anak ko ay may nakita akong batang nakikipagsuntukan, hindi ko na sana papansinin dahil may nag aawat naman pero ganoon nalang ang panlalaki ng mata ko ng marinig ang boses ng anak.

" Bawiin mo ang sinabi mo! Hindi kabit ang Mama ko!"

Malakas na sabi nito. I abruptly turned back hearing my son voice. The kid was so serious and cold. My tears fall hearing my son uttered that word.

" Bakit..totoo naman ah! Kaya ka siguro walang Tatay dahil kabit yang Mama mo!"

Boses naman ng kalabang bata ng anak ko. Umigting ang panga ko sa narinig, hindi ako pumapatol sa bata pero iba na kapag kasali na ang anak ko! Galit na galit akong lumapit sa bata pero bago paman ako makarating ay nanlalaki na ang mga mata ko nang wala ano anong sinuntok ni Fourth ng malakas ang batang lalaki. Kinabahan ako ng matumba ang bata at kaagad itong dinaganan ni Fourth at ilang beses na sinuntok. Imbis na awatin ng mga nakakita ay tumatawa pa ang mga ito kaya dali dali akong lumapit sa anak ko at binuhat ito paalis sa batang lalaki na puro dugo na ang mukha.

" Diyos ko Lord! Fourth!"

Natatarantang sabi ko ng mawalan ng malay ang bata at doon na aligagang tumulong ang mga nagtatawanan kanina. Kaagad ko na hinila sa damit ang anak ko ng pumiksi ito at gusto pang suntukin ang batang nawalan na ng malay.

" Fourth ano ba!"

Malakas na sigaw ko. Doon lang kumalma ang anak ko at tinitigan ako ng malamig na ngayon ko lang nakita sa anak ko. Shivers ran through my spine when he looked at me suspiciously and coldly.

" Hindi iyon totoo diba Ma? Hindi ka kabit!"

Nakaigting nitong sabi na malamig parin ang tingin. Nakikita ko ang ama nito sa kanya, dahil ganoon na ganoon si Tres kapag galit. Nanayo ang mga balahibo ko sa tanong ng anak ko, I can't answer him without hurting him. I remain silent and my son jaw clenched. Pumiksi ito sa hawak ko at kaagad na tumakbo palayo sakin.

" F-fourth a-anak!"

Umiiyak kong sabi habang sinusundan ito. Tumakbo ito papunta sa bahay at kaagad na dumiritso sa kwarto at ni lock.

" Fourth baby...open the the door, let's talk"

Pagmamakaawa ko. Kinatok ko ng kinatok ang pinto but still my son's not responding. My heart clenched for my Son, dahil saakin nagkakaganoon ang anak ko. I'm planned to consult him to psychiatrist but my Son kept refusing not even talk to me after his Lola died. I became anxious and terrified pero wala akong magawa. Umiiyak nalang ako minsan sa tabi dahil hindi ko na alam kong paano kausapin si Fourth dahil talagang matigas ito.

NIGHT came but my son still inside the room prissoning himself, I got worried and keep banging the door asking him to go out. I don't have plan to opened it forcefully but my son test my patience already, isa pa, nag alala na ako. I got the keys and opened the door, my tears falls down seeing my son crouched down at bed while crying silently.