Yeosang sabah erkenden kalkmış, Jongho ve Seojun'a kahvaltı hazırlıyordu. Masa hazır olduğunda Yeosang ikisini uyandırmaya gitti.
Çok uyumuşlardı ya da Yeosang erken uyandığı için öyle düşünüyordu.
Yeosang kapıyı açtı ve yatakta neredeyde ters dönmüş olan Seojun'un yanına ilerledi.
"Seojun kalk hadi"
"Yirmi dakika daha"
"Gece yatmadın mı sen? neredeyse öğlen oldu"
"Yatamadım"
"Neden yanımıza gelmedin?"
"Size iyi davranmadım, özür dilerim baba"
"Sorun değil Seojun. Ayrıca özür dilenmesi gereken kişi ben değilim"
"Biliyorum ama sana da bağırdım. Özür dilerim, beni affedecek misin baba?"
"Ben sana küsmedim bile meleğim"
"Yaşasın!"
"kalk ve elini yüzünü yıka. Daha sonra mutfağa gel"
"tamam!"
Seojun Yeosang'ın yanağına öpücük kondurup odadan çıktı. Hatasını fark etmesi Yeosang'ı mutlu etmişti.
Yeosang zaman kaybetmeden Jongho'nun yanına gidip onu uyandırdı. İşte yeni bir gün daha başlamıştı.
--
Ben cidden bölümleri uzatamıyorum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
After Years | Jongsang
Short StoryJongho, geçmişte yapmış olduğu zorlu bir kararın ağırlığı altında ezilmiş bir adamdı. Yıllar önce, genç ve hırslı bir adamken, beklenmedik bir anda Yeosang ve küçük bebeği Seonjun'u terk edip gitmişti. O günden sonra, yaşadığı pişmanlık ve vicdan az...
