Close to you

Hoofdstuk 5

Pov Matthy
Wat?! Die twee kennen elkaar blijkbaar al. Stel Robbie heeft haar pijn gedaan, dat ze daarom is weggerend en toen perongelijk in het zwembad is gevallen. Ik kon me niet voorstellen dat Robbie zoiets zou doen, maar je weet maar nooit. "Uhm nee? Ik heb heel de tijd hier op de bank gezeten en heb niemand gezien." Ik besluit niks over haar te zeggen want ik wil haar niet onnodig in gevaar brengen. Robbie rent naar buiten en voordat Raoul de kamer in kan lopen trekt hij hem met zich mee. Robbie en Raoul zijn inmiddels de straat uit om haar te zoeken, ik ren snel naar boven en doe mijn kamerdeur op slot. Ik wil niet dat als Robbie dadelijk boven gaat kijken, hij het meisje ziet liggen in mijn bed. Dan zou hij me ter plekke vermoorden.

Ik ren snel weer terug naar beneden en ga weer op precies dezelfde plek zitten als waar ik net zat.
Ongeveer 10 minuutjes later zijn Robbie en Raoul terug. "Kut zooi! Waar kan ze nou zijn?!.." hoor ik Robbie schreeuwen, ik hoor aan zijn stem dat het wel wat met hem doet. Robbie en Raoul komen beide bij me aan tafel zitten. "Hoe heet dat meisje eigelijk? En hoe ken je haar?" Vraag ik subtiel, "Ze heet Romy, ik vond haar bewusteloos in het bos, toen heb ik haar geholpen en aangeboden om een tijdje hier te verblijven. Toen we eenmaal hier aankwamen belde ik aan, Raoul opende de deur en toen sprong ze uit mijn armen en rende ze weg", "waarom hield je haar vast" vraag ik. "Ik merkte op dat ze sneden op haar benen had en wilde niet dat ze pijn leed, toen bood ik aan om haar te dragen en dat mocht." Shit!! Nou heb ik Romy in mijn kamer opgesloten voor helemaal niks, als Robbie hierachter komt vermoord hij me alsnog.

Pov Romy
Ik wordt langzaam wakker, langzaam besef ik me wat er allemaal gaande is. Ik lig in een bed, van wie is dit bed?! En hoe kom ik hier!? Er zijn ook handdoeken gewikkeld om mijn armen en benen en er ligt er een over de rest van mijn lichaam. Verder ligt er ook een dun dekentje over me heen. Ik wikkel een voor een de handdoeken los, eerst die van mijn linker arm, dan die van mijn rechter en zo doe ik het ook bij mijn benen. Ik sta op uit het bed en kijk de kamer rond, het is een kleine kamer met niet veel decoratie, het enige wat er staat is een wasbak, een bed en een bureau met een pc erop. Zou dit de kamer van Robbie zijn?

Ik loop naar de deur en probeer hem open te maken, het lukt niet. Ik probeer het opnieuw, het lukt weer niet. Heeft hij me opgesloten?.. Bij die gedachte raak ik in paniek en begin tegen de deur te rammen en te huilen. "LAAT ME ERUIT!", "WAAROM DOE JE DIT?!" Ik ga nu ook tegen de deur aantrappen en begin harder te huilen. "IK VERTROUWDE JE!!" Na die laatste zin laat ik mezelf verslagen op de grond vallen.

Ik sta weer op en begin haastig de kamer rond te lopen en te zoeken naar scherpe objecten. Opeens zie ik op het bureau een mesje en een paar appelschillen liggen, zonder erbij na te denken pak ik het mesje op en begin mezelf ruw te snijden. Ik begin bij mijn armen, daarna ga ik over op mijn benen. Na 2 minuten hevig mezelf te snijden val ik neer op de grond, ik probeer weer op te staan maar het lukt niet, dan wordt alles zwart..