『🌪 』-𝘦𝘹𝘪𝘭𝘦,
Yıllardır kraliçe olmak için eğitilmiş
Hava, Özgürlük ve Strateji Tanrıçası
Nicasia, babasının ölümü ile tahta
geçeceğini sanar, fakat çok yanılır.
Ba...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
▼ 𝕽𝐞𝐲 𝐇𝐢𝐥𝐥
oy sınırı: 15
Genc Tanrıça altın kaplı koridorda yürüyordu. Odin'e verdiği haftalık hesaplardan birine gidiyordu. Odin her hafta ne durumda olduğunu sorar, ona tavsiyeler verirdi. Ve tabiki Nicasia da çok dikkate alırdı(!) İhtiyar Tanrı'yı parmağında oynatmak çok eğlenceli geliyordu genç kadına. Bütün bunlar bittiğindeki tepkisini görmek istiyordu, ama maalesef ihtiyar ölü olacağı için hayaller ile yetinmek zorundaydı. Aklında dolaşan sinsi düşünceler ile taht salonuna girdi.
"Nicasia, gel!" Odin tek gözüyle dik dik bakıyordu. Nicasia dik ve asil duruşuyla tahta yaklaştı.
"Gayet iyi gidiyor, bana ısınmaya başladı." dedi kayıtsızca. Odin hafifçe başını salladı. Ardından Nicasia taht salonundan çıktı. Bu yaptıkları en kısa konuşma olabilirdi. Odin artık ona güveniyordu. Belkide yaşlı ihtiyarın yaptığı en büyük hataydı bu.
"Nicasia!" arkasından nazik ses ile birlikte genç tanrıça yürüyüşünü yarıda bıraktı.
"Lokita? Beni mi özledin, bebeğim?" dalga geçerek yürümeye devam etti. Loki sinirle kadına yetişti.
Nicasia'nın morali yeniden bozuldu. İçinde sinirle kopan fırtınalar varken, yüzü kayıtsız kaldı.
"Prensim, Yüce Babamız sizi çağırıyor." hizmetçi geldi ve tanrıların önünde eğildi. Loki gitmesini söyledi.
"Sen git, Lokita. Ben onun aklına gireceğim. Bu düğün yakın zamanda olmalı!" güzel tanrıça, tanrıyı arkasında bıraktıktan sonra yardımcısını bulmak için bütün koridorların altını üstüne getirdi. Sanki kızıl kız yer yarılmış da içine girmişti.
"Nicasia!" genç Vanadis, tanrıçaya doğru koştu. Oyunun ortaya çıkma sebebinin Nicasia olduğunu bilseydi, bu davranışlarına lanet ederdi.
"Vanadis? Nasılsın?" Nicasia şaşkın değildi ve bunu gizlemedi. İlgisiz olduğunu açıkça belli etti.
"İyiyim, sizi sormalı, majesteleri?" Vanadis tatlı bir kahkaha ile genç kadının önünde eğildi.
Nicasia samimi olmayan bir gülümseme ile yetindi. Vanadis ile uğraşamazdı.
"Eğer zamanın varsa dolaşmak isterim." Vanadis, genç kadının koluna girdi.
"Konuşmak mı istiyorsun?" genç kadın açıkça sordu. Onunla uğraşacak zamanı cidden yoktu, ama işine yarar bir şey olacaksa kendi zamanını kendi yaratabilirdi. Bunu istemesi yeterdi.
"Aslında, evet." Vanadis huzursuzca cevap verdi. Nicasia yavaşça yürüdü, Vanadis ise ona uyum sağlıyordu.
"Seni dinliyorum?" Nicasia hala ilgisiz görünüyordu.
