Canavar ve Papatya

II. Bölüm: Papatya

                                                                                                                        26. 08. 2019

 Telefonuma bir mesaj bildirimi geldi. Acaba beklediğim kişiden miydi? Birkaç saattir ondan  haber alamıyordum. Daha fazla düşünmeden telefonu elime aldım kullanıcı adı onun adı olmadığı için bir an hayal kırıklığına uğradım ama adına bir daha bakınca ismi çok tanıdık geldi. _kaanozgur kullanıcı adı acaba düşünüdüğüm kişi miydi? Hayır canım nasıl o olsun, hem unutmuştur bile o beni, yani sanırım unutmuştur. Ama ben onu unutmadım, yani beni unutmamış olma ihtimali de yüksekti. Daha fazla uzatmadan bildirime tıkladım, mesaj 'Güzel ve Çirkin' alıntısıydı. Görünce onun olduğundan emin olup sırıttım. Mesaj atmasını istediğim kişi o değildi ama uzun bir zamandır iletişim kurmak istediğim biriydi.

 'Beni çok mu çirkin buluyorsun?' diyordu mesajda, bir anda istemeden dudağımın sol tarafı yukarı doğru kıvrıldı. İsteğini kabul edip ona mesaj yazmaya başladım. Tabii ki de alıntısını devam ettirecektim.

 'Evet ama benim için önemli olan kalp güzelliğidir.' diye mesajımı yazdım ve gönderdim. Kalbim ister istemez sıkışmıştı. Mesaj 2 dakika boyunca 'Görüldü' yazısıyla duruyordu. Alıntıyı doğru devam ettirdiğime emindim, yanlış bir şey mi söylemiştim? Sonra bir anda yazmaya başladı. 'Rahatsız etmedim değil mi? Beni hatırlamışsındır umarım.'

 Hemen yazmaya başladım 'Tabii ki hatırladım, nasıl unutabilirim ki seni Çirkin Canavarı' yazdım gülerek.

 'Eğer gidersem Canavar olmuyor muydum? Ama ben geri döndüm.' mesajı görünce bir kaşımı yukarı doğru kaldırdım. Eğer geri dönmeseydi yazmayacak mıydı yani?

 'Yani dönmesen yüzümüze bakmayacaktın.' diye yazdım ama biraz fazla çıkıştığımı fark edip sildim.

 Ben daha yazmadan o bir tane daha mesaj attı.

 'Biliyorum, eğer İstanbul'a gelmeseydim sana yazacak mıydım diye düşünüyorsun. Haklısın, büyük ihtimalle yazmazdım ama çok denedim. Her gün hesabına girip o takip isteğini atmayı ama hiç geri dönmezsem, seni göremezsem ve bunun yüzünden daha da üzülürsek diye korktum.' Mesajı görünce bir an içim burkuldu.

 'Ama belki İstanbul'da olmama sırası bendedir.' yazdım. O mesajım tam 5 dakika boyunca 'Görüldü' yazısıyla durdu. İstanbul'da değildim çünkü geçen yaz annemi kanserden kaybetmiştik. Babam da İzmir'e taşınmak istemişti çünkü İstanbul'da olma amacı sadece annemdi, onunla tanışmadan önce İzmir'de yaşıyordu. İstanbul, ona hep annemi hatırlatıyordu ve bu babamı çok üzüyodu yani en azından o bana böyle söylemişti.

 'Tatil için mi değilsin?' diye mesaj attı.

 'Aslında tam olarak değil.' mesajı yazdım ve gönderdim. Sonra hemen diğer mesajı yazmaya başladım. 'Ama okulum İstanbul'da o yüzden bu ayın sonunda geri döneceğim.' İstanbul'da Duygu diye bir arkadaşım ile kalıyordum.

'Yani ay sonu bulaşabilir miyiz? Tabii sen de istersen.' bu mesajı bekliyordum ama bir yandan da böyle bir mesaj atmasını istemiyordum çünkü ben Kayra ile sevgiliydim ve birkaç saattir ondan mesaj bekliyordum. Yine de benden hala 7 yaşındaki gibi hoşlanıyor olamazdı, değil mi?