10. 01. 2009
İki 7 yaşında küçük çocuk, bahçede oturmuşlar. Kız kitabını okuyor, oğlan ise papatyalardan taç yapıyor.
"Gidebilirsin, Güzel," demiş canavar. "Ama geri dönmezsen kederimden öleceğimi biliyorsun, değil mi?" diye bir alıntı okudu küçük kız. Oğlan sadece gülümsedi ve tacı kızın saçlarının arasına koydu. Kızın en sevdiği çiçek papatyaydı ve oğlan bunu biliyordu.
"Papatyam, sen çok güzelsin, biliyorsun değil mi?" diye fısıldadı kızın küçük kulaklarına. Kız tatlı bir şekilde sırıttı.
"Belle kadar mı?" dedi kız biraz utanarak.
"Belle ne kadar güzeldir bilmem ama senin kadar güzel olmadığına eminim." dedi kıkırdayarak. Bu iltifat küçük kızın çok hoşuna gitmişti.
"Gitmek zorunda mısınız, Almanya'ya?" dedi küçük kız. Oğlanın gülüşü yüzünden silinmişti. Derin bir nefes aldı, gözleri dolmuştu.
"Annem öyle dedi. Ben de gitmek hiç istemiyorum, babam nerede onu da bilmiyorum." dedi küçük oğlan gözlerini silerken.
"Ama o zaman beni bırakacaksın, gitmeni istemiyorum."
"Ama-" der oğlan, çok üzülüyordu. Babası da onları geçen hafta terk etmişti o yüzden annesi de anneannesinin yanına gidiyordu.
"Eğer gidersen sen de Canavarsın, Canavar kadar çirkinsin." diyip çocuğun yanından kalkıp gitti kız. Oğlan sadece arkasından baktı, o da kızı bırakmak istemiyordu ama elinde olan bir şey değildi ki bu. Çok kızgındı, en çok da babasına. Neden gittiğini bilmiyordu yine de bir tahmini vardı. Kendisi yüzünden gittiğini sanıyordu çünkü gitmesinden önceki gün bir dondurma için yalvarmıştı ama babası almasına izin vermemişti ve çocuğa bu kadar ısrarcı olduğu yüzünden kızmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Canavar ve Papatya
Teen FictionÇocukluğundan beri birbirlerini görmemiş iki kişinin hikayesi
