He still says you love me

Rozdział 10- Przedsionek nieba

Dzień minął mi bardzo zwyczajnie i rutynowo. Nie stało się nic niezwykłego. Fajny, przyjemny poniedziałek, dzień po Wielkanocy. Wieczorem napisałam do Graysona z zapytaniem jak minął mu dzień.
- Źle- odpisał chłopak. Byłam ciekawa dlaczego, czy to przeze mnie? Czy coś się dzieje? Martwiłam się o Graysona bardziej niż o kogokolwiek.
- Dlaczego??- zapytałam chłopca zaczynając bardzo poważnie przeżywać to że chłopak nie jest teraz pewnie wesoły a ja nie wiem co jest powodem tego że dzień minął mu źle.
- Właśnie zerwałem z dziewczyną- Jest! Cholera mam szansę!! W głębi duszy zaczęłam się cieszyć ale z drugiej strony współczułam nastolatkowi.
- Ouh.. Mocno cię zraniła??- zapytałam troskliwie chcąc wspomóc chłopaka w możliwe że trudnych chwilach.
- Nie..- odpisał Grayson wydając się temu obojętny. W ciągu paru kolejnych minut pisałam z nim o jego byłej, o tym że mu współczuję i takie tam.. W końcu dostałam nagłe pytanie
- James pyta: czy będziesz ze mną??- w tym momencie zmieszłam się bardzo i zacisnęłam dłoń tak bardzo jak teraz wstydziłam się przyznać. W końcu poluzowałam uścisk swojej dłoni i postanowiłam odpisać w jakiś sposób wymigując się od sprawy.
- Nie wiem..- tak naprawdę wiedziałam.
- Możesz napisać do Jamesa, on mi nie powie. - stwierdził chłopak nakłaniając mnie życzliwie do odpowiedzi.
- Wstydzę się- napisałam zgodnie z prawdą.
- Nie musisz- Grayson coraz bardziej nakłaniał mnie do odpowiedzi na to dość trudne pytanie. Pomimo wszystko postanowiłam napisać do Jamesa, powierzając mu całą tajemnicę bo rozmawianie o problemach pomagało mi je zmniejszyć. W sumie miłość to nie problem. Problemem była odpowiedź na to pytanie. Nie byłam świadoma że jest już to propozycja związku i zapytanie mnie o to. Myślałam że jest to tylko pytanie którego sensem było: czy jest taka opcja że kiedyś z nim będziesz? Przynajmniej tak myślałam. Wyszukałam więc ponownie profil Jasona na Facebooku i napisałam do niego. Na początku nie zorientował się kim jestem ale późnej gdy wysłałam mu screena tego żebym napisała do niego doskonale wiedział kim jestem. W skrócie napisałam chłopakowi że tak naprawdę kocham się w Graysonie, że chcę z nim być, pragnę go i nie chciałam zatrzymywać tego w sobie. Jason był dość ucieszony faktem że kocham się w jego bracie ciotecznym i napisał mi że może mi to załatwić. Nie byłam przekonana czy tego chcę. Właściwie.. Chciałam ale nie chciałam żeby Jason stworzył między mną a Graysonem miłość na siłę, nie chciałam żeby chłopak musiał przekonywać swojego kuzyna do dziewczyny z którą miał to ustalone. Napisałam więc że chciałabym powiedzieć Graysonowi sama co czuję i żeby chłopak miał wolną wolę. Wolałam żeby sam się do mnie przekonał, nie chciałam nikogo zmuszać do miłośći. W końcu ośmieliłam się na pytanie do Jasona:
- Myślisz że pójdzie.. Łatwo??- nie chciałam też pisać o związku z jego bratem tak otwarcie skoro jeszcze ów połączenie składające się ze mnie i Graysona nie powstało..
- Tak- te słowa bardzo mnie ucieszyły ponieważ wiedziałam że chłopak zna Graysona jak mało kto ponieważ byli spokrewnieni i widzieli się bardzo często.
- Mogę wiedzieć z jakiego powodu tak sądzisz??- zapytałam nastolatka, z nadzieją na to że może mi się udać związek z osobą którą pokochałam.
- Bo... Możliwe że do siebie pasujecie- powiedział chłopak na głosówce którą wysłał mi parę sekund po moim pytaniu. Odsłuchałam tą wiadomość i przyjęłam ją do swojego serca. Dlaczego zdanie Jasona było dla mnie tak ważne??
Po pierwsze: Jason i Grayson byli rodziną i bardzo się znali.
Po drugie: Grayson pisał mi że pewnego dnia czternastolatek stwierdził że chłopak pasuje do jakiejś innej dziewczyny a późnej Grayson był z tą samą laską. Przeznaczenie?? Oby.. Pisałam jeszcze chwilę z Jasonem aż nagle z moich słuchawek wydobył się cichy brzdęk powiadomienia. Była to wiadomość od Graysona.
- I co? Napisałaś do niego??- chodziło tu o Jasona.. Cóż, nie mogę się przyznać bo zapewne chłopak wypytywał by swojego brata o to o czym z nim pisałam. Szybko zrobiłam screena wiadomości i wysłałam do Jasona.
- Co odpisać??- zapytałam pisząc to pytanie z prędkością światła.
- Napisz że powiesz mu jutro.- odpisał po chwili chłopak. Postanowiłam posłuchać rady Jasona i napisałam Graysonowi że powiem mu o tym jutro. Dlaczego jutro?? Grayson, Jason, Max i wielu innych ludzi oragnizowało wypad do jakiejś okolicznej wioski na piechotę. Powiedziałam rodzicom że idę jutro do Sofii. Do kogo szłam? W sumie do nikogo bo szłam na miasto z ludźmi których nie znałam ale zapowiadało się fantastycznie. Za to musiałam powiedzieć chłopakowi że chcę z nim być. Stres wzmagał się we mnie coraz mocniej. Wiedziałam że jutrzejszy dzień będzie dla mnie bardzo stresujący. Nie mogłam zasnąć więc pisałam z Graysonem o miłości i o tym że zawsze ja zakochiwałam się pierwsza i wyznawałam to pierwsza. Nigdy nie umiałam tego zrobić na żywo a to właśnie miałam zrobić następnego dnia. Pisałam jeszcze około godziny lub dwóch z Jasonem i Grasonem stwierdzając na rozmowie z tym pierwszym że jutro jest ważny dzień. Albo chłopak mnie odrzuci i da mi kosza, albo rozpocznę idealny związek. Chwilę przed tym jak zasnęłam chłopak napisał do mnie o tym że Grayson często nie odpisuje bo wychodzi na miasto. Odpisałam chłopakowi że totalnie mi to nie przeszkadza. Jason chyba stwierdził że jego młodszy brat jest w dobrych rękach. Teraz nie tylko on będzie się opiekował swoim bratem. Teraz i ja miałam możliwość opiekowania się chłopakiem jako jego dziewczyna. „Całe moje życie będzie zależało od jutra"- Pomyślałam i zasnęłam. Śniłam chyba o Graysonie ale nie byłam tego pewna. Nie chciałam wstawać.. Chciałam śnić najdłużej jak się da. Bałam się strasznie co się stanie. Oddychając ciężko spałam mocnym snem i nawet szczekanie mojego psa nie zbudziło mnie ze snu o moim wymarzonym chłopaku- Graysonie... Nie chciałam tylko żeby mnie zranił. Nie zrani, nie zrobi tego.. Nie mogę zawalić. Ja nie chcę wstawać. Chcę spać, nie chcę tam iść. Boję się wyznać miłość w realu. Boję się mieć chłopaka z tego samego miasta. Teraz to stało się tak bardzo wyraźne i stało w zasięgu ręki. Możliwe że dostanę kosza ale wyznam mu co czuję. Kocham go i nic tego nie zmieni. Kocham go. Nie wiem czy da się pokochać tak bardzo jak ja kochałam. Jak ja kocham..