Çevrimiçi*Yarı Texting*

Bölüm 4

Bu bölümde açelyanın nasıl bir hayatının olduğunu göreceğiz hadi iyi okumalar

...

Açelya:Selam ne yapıyorsun

Baran:Okuldaydım eve geçiyordum sen

Açelya:Aynı 

Açelya:Bu arada bir şey farkettim sen bir önceki konuşmamızda bana aşık olduğunu mu söyledin bana mı öyle geldi bence ben yanlış anladım ne dersin

Baran:Aynen öyle sanada yanlış falan gelmedi öylede anlama

Açelya yazıyor

Açelya çevrimiçi

Açelya yazıyor

Açelya:Tamam

Açelya çevrimdışı

Baran:Oha utandıı

Baran çevrimdışı

***

İneceğim durağa geldiğimizi farkedince telefonu cebime koyup otobüsten indim ev ile durak arasında az mesafe olduğu için bir iki dakikada eve gelmiştim derin bir nefes alıp merdivenleri çıktım herkes evden okula gitmek istemiyor ama ben okuldan eve gitmek istemiyorum deseler akşama kadar okuldasınız hiç gıkımı bile çıkarmam ama bu dersleri falan çok sevdiğimden değil evdeki olaylardan kaynaklı

Kapının girişine geldiğimde kapıyı açtım anne be babamın evde olmamasını umarak içeriye girdim ama o nefret ettiğim hayatımı boşa harcadığım kişi bana seslenince durdum

"Nerde kaldın sen bu saate kadar"bunu söyleyen annemden başkası değildi nefes alıp anneme döndüm kollarını önünde birleştirmiş geçerli bir cevap bekliyordu

"Okuldaydım"

Kaşlarını kaldırıp "Bu saate kadar" dedi

Kolumdaki saate bakıp "Saat 3 buçukta okul dağılıyor şuan dört yirmi otobüsten burayakadar gemem uzun sürüyor"cevabımdan memnun olmamış gibi kaşlarını çattı gözleri elimdeki kırtasiye poşetine indi

"Bu ne"dedi bir hışımla poşeti çekip dudaklarımı birbirine bastırarak  ne diyeceğini bekledim

"Test..."testi yere fırlatıp sinirle bana baktı aynı şekilde bende ona 

"Biz sana okumayacaksın diyoruz boşuna umutlanma o ünüversiteye gidemiyeceksin izin vermiyorum"dedi yere eğilip testleri toplamaya başladım ve kalkıp 

"Buna siz karar veremezsiniz sizden izin alan da yok zaten"dedim bağırarak çünkü benimde bir sabrım vardı

"Seni bugünlere biz getirdik elbette biz karar veririz"

"Ben okumak istiyorum en doğal hakkım bu benim"dedim nefretle keşke hiç doğmasaydımda sizingibi birisiyle olmasaydım dedim içimden çünkü bunları dışımdan söylersem neler olacağını biliyordum

"Hayır hakkın değil"dedi katı sesiyle

"Ne demek hakkım değil ya...madem bakmıycaktın madem anne sevgisi göstermiyecektin o zaman ne diye doğurdun beni.Evlatlık olsam bukadar kötü davranmazdınız dedim artık içimdekileri bırakarak

"Evlatlık olsan seni almazdım çünkü seni sevmiyorum aldıracaktım baban engel olu o da pişman şimdi"dedi güçlükle yutkundum gözlerim kararmıya başlıyordu ama umrumda değildi onlr yüzünden astım oldum ben ya

"Tamam"deyip odama doğru ilerlemeye başladım

"Nereye gidiyorsun sen o elindekilerle"diye bağırdı arkamı dönüp

"Merak etmeyin bunlar verdiğiniz o üç kuruşla alınmadı kendi paramla aldım zaten yemek yemeye bile yetmiyor o paralar"dedim sakin bir sesle

"Ver şunları" deyip elimden testleri çekti ve uzak biryere fırlattı ardındanda beni odama ittirmeye başladı

"Ya ne yapıyorsun bırak beni"diye bağırma başladım oysaki beni dinlemek yerine hala ittiriyordu beni içeri sokup dışardanda kapıyı  kilitledi

"Anne aç şu kapıyı aç"diye bağırdım

"Orda kalda aklın başına gelsin biraz"deyip gitti öksürmeye başladığım sırada hemen çantamı açıp astım ilacımı aldım ve sıktım başımda biraz döndüğü için yatsam iyi olacaktı

***

İşte buda açelyanın hayatı...