26

341 33 8
                                    

Ανέβηκε με γρήγορα βήματα στον δεύτερο όροφο του μαγαζιού. Τα μάτια της είχαν αρχίσει να τσούζουν και τα έκλεισε σφιχτά για να κρατήσει τα δάκρυα που είχαν συσσωρευτεί στα μάτια της. Πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε να κατευθύνεται προς την φίλη της η οποία χόρευε στην πίστα με τον Daniel.

« Gisela εγώ θα φύγω.»

Της είπε και είδε την φίλη της να γυρίζει απότομα προς το μέρος της. Η ώρα ήταν ακόμη δυο και ήταν τα γενέθλια της προφανώς και θα της φαινόταν περίεργο κάτι τέτοιο.

Η Gisela κοίταξε για μια στιγμή το αγόρι μπροστά της και αφού του άφησε ένα πεταχτό φιλί στα χείλη του πήρε την φίλη της και ξεκίνησαν να κατευθύνονται προς ένα απομονωμένο μέρος εκεί πάνω.

« Πες τι έγινε και θες να φύγεις !»

Η Isabella κατέβασε το κεφάλι ένοχα ενώ η Gisela την κοιτούσε έντονα. Τι μπορούσε να είχε πειράξει τόσο την φίλη της και ήθελε να φύγει από το πάρτι γενεθλίων της ;

« Τίποτα αλήθεια απλά δεν νιώθω καλά. Νομίζω ότι θα κάνω εμετό.»

Της είπε πιάνοντας την κοιλιά της και η Gisela την κοίταξε μέσα στα μάτια προσπαθώντας να καταλάβει αν όντως έλεγε αλήθεια ή ψέματα.

« Καλά ! Θα σε πάρω τηλέφωνο πιο μετά για να δω πως είσαι.»

Η Isabella της χαμογέλασε αδύναμα και ξεκίνησε να κατευθύνεται προς τις σκάλες και επεξεργάστηκε με τα μάτια της όλων τον χώρο που βρισκόταν κάτω στην προσπάθεια να εντοπίσει την φιγούρα του αλλά τίποτα.

Λίγα λεπτά μετά και αφού έκανε κάποιες στάσεις σε ανθρώπους που της εύχονταν χρόνια πολλά είχε καταφέρει να βγει από το κλαμπ και να πάρει τον δρόμο για το σπίτι.

Ο κρύος αέρας που έπεφτε ορμητικά πάνω της έκανε όλες τις τρίχες στο σώμα της να σηκώνονται από το κρύο. Έκλεισε καλύτερα το παλτό της και συνέχισε να προχωράει στους σκοτεινούς δρόμους έχοντας συνέχεια την προσοχή της επικεντρωμένη γύρω της.

Αν και ήξερε πολύ καλά την γειτονιά και το σπίτι της απείχε από το σημείο που βρισκόταν ένα τέταρτο την φόβιζε το γεγονός ότι ήταν μόνη της μέσα στην νύχτα. Αν είχε έρθει με το αυτοκίνητο της τώρα θα είχε φτάσει ήδη αλλά ο Lucas επέμενε να περάσει να την πάρει και δεν υπήρχε περίπτωση να του έλεγε να φύγει από το κλαμπ για να την πάει σπίτι.

Συνέχισε να προχωράει και ένιωθε την μύτη της να τρέχει από το κρύο. Ήταν περίπου μέσα Ιανουαρίου και ο καιρός στην Σικελιά ήταν πολύ δροσερός.

𝓓𝓪𝓻𝓴 𝓛𝓸𝓿𝓮Where stories live. Discover now