𝓓𝓪𝓻𝓴 𝓛𝓸𝓿𝓮

1

Ήταν μια συνηθισμένη μέρα όπως όλες οι προηγούμενες.

Το ξανθό κορίτσι με τα ιδιαίτερα γαλάζια μάτια επέστρεφε στο σπίτι της έπειτα από μια κουραστική μέρα στο πανεπιστήμιο.

Ο δροσερός αέρας του φθινοπώρου έκανε τα μαλλιά της να ανεμίζουν.

Το βλέμμα της νεαρής κοπέλας στράφηκε προς ένα σκοτεινό στενάκι.

Τότε τον αντίκρισε για πρώτη φορά.

Isabella

Το βλέμμα μου στρέφεται σε ένα σκοτεινό στενάκι.

Ένας μαυροφορεμένος άνδρας στέκεται κάτω από το μοναδικό φως που έχει εκεί και με κοιτάει.

Ένα ρίγος διαπερνά όλο μου το κορμί όταν αντικρίζω τα μάτια του.

Μαύρα σαν την ίδια την κόλαση !

Ένας θόρυβος από τους κάδους μου τραβάει την προσοχή και όταν γυρίζω πάλι το βλέμμα μου προς εκείνη την κατεύθυνση ο περίεργος αυτός άγνωστος άνδρας έχει εξαφανιστεί.

Μα που πήγε ;

Αναρωτιέμαι καθώς συνεχίζω το περπάτημα για το σπίτι.

Λίγη ώρα μετά είχα φτάσει έξω από την μονοκατοικία μας.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και άνοιξα την πόρτα της αυλής.

Ξεκίνησα να περπατάω προς την είσοδο και παρατήρησα ότι όλα τα φώτα ήταν κλειστά.

Όταν έφτασα έξω από την μεγάλη ξύλινη πόρτα έβγαλα τα κλειδιά μου από την τσάντα και την άνοιξα.

Στο σπίτι είχε απόλυτη ησυχία.

- Μαμά !

Φώναξα αλλά δεν πήρα απάντηση.

- Μαμά !

Ξαναφώναξα χωρίς καμία διαφορά.

Ανήσυχη πλέον ξεκίνησα να ανεβαίνω τα σκαλιά κατευθυνομενη προς το δωμάτιο της.

Μα που πήγε ;

Αναρωτήθηκα όταν είδα ότι στο δωμάτιο της δεν ήταν κανείς.

Κατέβηκα πάλι κάτω και στο ψυγείο είχε ένα κολλημένο χαρτάκι.

《 Θα βγω με τον Mathew μην με περιμένεις θα τα πούμε αυριο του πρωί. 》

Διάβασα το χαρτάκι και ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου.

Χαίρομαι που η μαμά μου έχει καταφέρει να φτιάξει και πάλι την ζωή της. Η απώλεια του πατέρα μου πριν είκοσι χρόνια την είχε στεναχωρήσει πολύ και μέχρι πέρυσι ασχολούνταν μόνο με εμένα και άφηνε στην άκρη την δίκη της ζωή. Όταν μου ανακοίνωσε ότι βγαίνει με κάποιον ένιωσα πολύ περήφανη ! Επιτέλους είχε αφήσει το παρελθόν πίσω της και κοιτούσε μόνο το μέλλον.

Εγώ από την άλλη αν και εικοσιδύο χρονών πλέον δεν μπορώ να πω ότι είχα πολλές σχέσεις στην ζωή μου. Δυστυχώς πολύ από τους ανθρώπους που με πλεισιαζαν είχαν έναν απώτερο σκοπό. Βλέπετε το να είσαι μια D'Angelo ποσό μάλλον η πολυαγαπημένη εγγονή του Alexander D'Angelo του μεγαλύτερου ιδιοκτήτη ξενοδοχειακών μονάδων και μπαρ σε όλων τον κόσμο και κυρίως στην Ιταλία δεν είναι και ότι καλύτερο μπορεί να σου τύχη. Παρόλα αυτά δεν έχω κανένα παράπονο. Πάντα είχα μια ζωή μέσα στην άνεση. Το μόνο που μου έλειπε ήταν εκείνος. Θυμάμαι αμυδρά την εικόνα του. Εγώ η μαμά και αυτός στην αυλή του σπιτιού να παίζουμε και να γελάμε. Υπάρχουν φορές που τον σκέφτομαι και βάζω τα κλάματα. Γιατί η ζωή έπρεπε να πάρει τον δικό μου πατέρα ;

Αυτό βασάνιζε κάθε μέρα το αθώο μυαλου της Isabella. Μπορεί να μην το έδειχνε στον έξω κόσμο αλλά κατά βάθος μέσα της ήξερε ότι κάτι έλειπε. Ήξερε ότι το κενό που της είχε αφήσει ο πατέρας της ήταν πολύ μεγάλο και ότι κανείς ποτέ δεν θα μπορούσε να το αναπληρώσει. Τι σημασία είχε που είχε μια αμέτρητη περιουσία στο όνομα της με χιλιάδες ξενοδοχεία, σπίτια και μπαρ σε όλο το κόσμο. Εξάλλου γι'αυτην τα χρήματα δεν είχαν καμία σημασία το μόνο που ήθελε ήταν να είναι ένα απλό κορίτσι. Το μόνο που ήθελε ήταν να είναι η Isabella.

Από την άλλη κάπου μέσα στην Ιταλία σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο με θέα ολόκληρη την Σικελία ένας άνδρας ντυμένος στα μαύρα έψαχνε πληροφορίες για την ξακουστή Isabella D'Angelo την κόρη του Gregory D'Angelo ή μήπως όχι ;

Ανέβηκε το πρώτο κεφάλαιο.

Άραγε τι κρύβεται πίσω από την οικογένεια της Isabella ;

Ποιος είναι ο μυστήριος αυτός άνδρας ;

Θα τα πούμε στο επόμενο.

Φιλιά 💋