City Of Love

κεφ 7

<τι γίνεται εδώ μέσα;> λέει ο αλεξ θυμωμένος
<με βοηθάει στην δουλειά που μου βάλατε κύριε Γκρέι>
<αυτή είναι η δουλειά σου, όχι η δικιά του. Τώρα εσύ αν σχολασες φύγε, αν όχι στο γραφείο σου, μην σε ξανά δω κοντά της θα σε απολύσω. Τι το είδατε εδω, καφενείο; >
Λέει παραλήροντας.
<δεν έκανε και έγκλημα > του λέω
<εγώ είμαι το αφεντικό, αυτή είναι η εταιρεία μου, στην δικιά του ή δικιά σου κάντε ότι θέλετε. Εδω όμως θα ακούτε τους δικούς κανόνες και τέλος!> λέει και φεύγει με νεύρα
<ηλιθιε> λέω
<δεν τον εχω ξανά δει ποτέ έτσι, πρέπει να έχει πολλά νεύρα, σορρυ αμελια αλλά δεν θέλω να χάσω την δουλειά μου, πρέπει να φύγω> μου λέει απολογητικά ο Ρον
<καταλαβαίνω μην αγχώνεσαι> λέω και με φιλάει σταυρωτά
<καλύτερα να τα λέμε εκτός εταιρείας, φεύγω φιλάκια> μου λέει και μου κλείνει το μάτι.

Τον χαίρεταω και ξανά κάθομαι στηβ θέση μου. Βλεπω τον αλεξ μέσα από το τζάμι έτοιμος να εκραγεί. Μου κάνει νόημα να πάω στο γραφείο του. Στρωνω την φούστα μου και πάω. Χτυπάω πόρτα ακούω το περάστε και μπαίνω.

<ήρθατε για να δουλέψετε κυρία μου ή για να σαλιαριζεται;> με ρωταει μέσα στα νεύρα
<ήρθα για δουλειά> απαντάω
<Τότε προς τι όλο αυτο με τους άλλους συναδέλφους; τι είναι η δουλειά ομαδική ή αποφασίσατε να το κανατε ομαδικό παιχνίδι>
<τίποτα απο.τα δύο, απλά είναι δύσκολο να οργανωθεί μια τέτοια εργασία σε λιγότερο από 2 μέρες και εσείς μου δώσατε κατι ώρες ούτε καν 24ωρο> απαντάω
<αρχικά, θα πρέπει να είσαι ευέλικτη στην δουλειά και να προσαρμόζεσαι, δικό σου μειονέκτημα αυτό, και δεύτερον θα μπορούσες να μου το πεις εμενα>
<σας το λέω τώρα>
<ωραία, κάνε τα 2 τελευταία χρόνια και φύγε από την δουλειά> μου λέει
<Εντάξει> λέω και φευγω

Ξεκινάω την δουλειά από εκεί που την άφησα και τελείωσα στις 10. Το αφεντικό έφυγε και ήμουν μόνη στην εταιρία. Στριμμενε άνθρωπε. Δεν πρόλαβα αυτές τις μέρες να πάω στην γιαγιά και μόνο τηλεφωνικά έχω πάει να την δω, ευτυχώς τα έχει βρει με τους γείτονες και τα πάνε τέλεια. Χαίρομαι που βρήκες καινούργιες φίλες και δεν έμεινε μόνη της.

Έφτασα σπίτι κατά τις 11 και ήμουν απλά πτώμα, αυτή η μέρα ήταν μια σκέτη κούραση. Χίλιες φορές να μην είχα πάει, μισώ αυτές τις μερες, θέλω την ησυχία μου και να δουλεύω για ένα νορμάλ αφεντικό. Και τον δικό μου μόνο νορμάλ δεν τον λες. Αλλά καλά να παθω όταν δεν διαβάζω στα συμβόλαιο και Υπογράφω από εδώ και από εκεί αβέρτα. Τώρα λουσου τα Αμέλια. Δεν έχω μαγειρεψει, μια πίτσα θα παραγγείλω θα ανοίξω και λίγο κόκκινο κρασί να χαλαρώσω και μετά για ύπνο, γιατί δεν είμαι για πολλά πολλά σήμερα. Τουλάχιστον το χθεσινό βράδυ έπιασε τόπο, η Στέλλα πέρασε το δραδυ της με τον Γιώργο, βέβαια σήμερα που του είπε καλημέρα αυτος απάντησε μια ψυχρή καλημέρα και της κακοφάνηκε πολύ της Στέλλας. Την καταλαβαίνω, χθες τρυφερός και τέλειος, και σήμερα ξινός και απόμακρος. Γουρούνια αγάπη μου, τι άλλο  περιμένεις; Όλοι οι άντρες γουρούνια στο Υπογράφω εγω.

Καλησπέρα  παιδιά. Ξέρω άργησα πολύ, αλλά έκανα τις διακοπές μου και πήρα μια παύση από το διαδίκτυο και όλα αυτά. Αλλά ξανά επέστρεψα με καινούργιο κεφάλαιο. Μικρό βέβαια αλλά ελπίζω να σας αρέσει.❤