ΜΕΡΙΑ ΑΛΕΞ
Ξυπνάω το πρωί και δεν την βλέπω δίπλα μου, λογικά θα έχει πάει στο μπάνιο.
<Αμέλια> την φωνάζω αλλά δεν απαντάει κανείς.
Πηγαίνω στην κουζίνα την ξανά φωνάζω αλλά πουθενά.
Τα ρούχα της λείπουν. Γαμωτο μου! Βρίσκω την σκισμενη μπλούζα της και την μυρίζω. Μυρίζει Αμέλια, η Αμέλια μου. Γιατί να την θελω αυτήν την γυναίκα μετά από όλα αυτά που μου έκανε. Νομίζει πως δεν ξέρω τι έχει κάνει, δεν θα το μάθει ποτέ όμως, δεν θα της δώσω την χαρά. Καλύτερα να ξέρει πως εγώ την κερατωσα, πως έπαιξα μαζί της. Όταν την είδα να κλαιει εκεινη την ημέρα ήθελα να σηκωθώ να της πω την αλήθεια και πως όλα ήταν ένα ψέμα. Αλλά βάζω στοίχημα πως πληγώθηκε ο εγωισμός της, είχα της αποδείξεις στα χέρια μου για το ότι έκανε και δεν θα της το συγχωρεσω ποτέ.
Και σήμερα σηκώθηκε και έφυγε. Με άδειασε! Ποιος; η Αμέλια. Δεν στα 'πάνε καλά μωρό μου. Θα δεις με ποιον τα έχεις βάλει. Μην παίζεις με την φωτιά Αμέλια, δεν στο έχουν μάθει αυτό;
Σηκώνομαι και πήγαινε φουριόζος για το γραφείο. Θα δεις Αμέλια, θα δεις.
Μπαίνω μέσα και της φωνάζω να έρθει στο γραφείο μου αμέσως. Μετά από λίγο μπαίνει
ΜΕΡΙΑ ΑΜΕΛΙΑΣ
Χτυπάω και μόλις ακούω το περάστε μπαίνω μέσα
<γιατί έφυγες το πρωι;> με ρωταει. Γαμωτο αυτό ακριβώς ήθελα να αποφύγω
<είπαμε ένα σεξ και μετά άγνωστοι, σωστά;> Του υπενθυμίζω.
<ακριβώς, αλλά δεν χρειαζόταν να φύγεις χαράματα θα σε πήγαινα εγώ. Μαρεσει να είμαι σωστός σε όλα> απαντάει
<ειδικά το τελευταίο ξανά πες το> λέω γεμάτο ειρωνεία
<μην μου πουλάς εμένα ειρωνεία, τραβά στην δουλειά αμέσως, και φέρε μου τον απολογισμό πωλήσεων του προηγούμενου μήνα και σε την Κυριακή πετάμε για Ιταλία, κλείσε δύο εισιτήρια το πρωί> μου λέει
<πετάμε;> λέω με απορία
<ναι τι δεν κατάλαβες >
< εγώ μαζί σου δεν έρχομαι>
<Ξεχνάς τα καθήκοντα σου μου φαίνεται, δεν έχω την όρεξη σου, θα πάμε εκεί για δουλειά, δεν έχω σκοπό να περάσουμε τρυφερές στιγμές, χαλάρωσε>
<δεν το είπα για αυτό> του λέω απολογητικά
<τελείωνε Αμέλια, κάνε αυτό που σου είπα και πήγαινε για δουλειά >
<για πόσο καιρό θα λείψουμε; και που θα πάμε;
<στη Ρώμη για δυο μερες > μου απαντάει και φεύγω
Κλείνω τα εισιτήρια για τη Ρώμη και ξεκινάω δουλειά, σήμερα τελευταία μέρα της βδομάδας και μετά σπίτι ξεκούραση. Το μεσημέρι βρίσκομαι με την Στέλλα για φαγητό στο δίπλα εστιατόριο
KAMU SEDANG MEMBACA
City Of Love
RomansaΞανά στην πόλη που κάποτε με έκανε χαρούμενη και ευτυχισμένη στα χέρια εκείνου. Εκείνου που με σκότωσε ενώ του έδωσα τα πάντα. Γυρνάω για δουλειά στο μέρος που με έθαψε μια για πάντα και ξανά γεννήθηκα από τις στάχτες της, αλλά η ζωή είχε άλλες προβ...
