Saçlarının kızıl tomurcuk saçan güneşte zerefşan bürünüşüne, bir nostaljik şarkıdan ya da kitaplardan bahsederken gözlerinin ışıldayışına hayrandı Ahad Seyit Karabağlı.
TÜM HAKLARI SAKLIDIR.
01.02.2023
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu hikâyenin belli başlı karakterleri yoktur. Başrolleri ve diğer karakterleri yazdığım fiziksel özelliklere uygun olarak hayâl etmeniz daha makul olduğu esastır. İlerleyen bölümlerde özelliklerini yansıtan birini bulursam resimleri direkt olarak sizin de öğrenebilmeniz ve ona göre hayal edebilmeniz açısından birinci bölüme veyahut tanıtım bölümüne koyacağım.
Keyifli okumalar ♡
#Sezen Aksu-Takvim
#Lord Huron-The Night We Met.
Gaziantep 16:32
Cehennemin kör kuyulardan gelircesine uğulduyanlar, duvarlar arasından ayaklarındaki demirden kesici zincirle geçercesine çatallaşanlar, köhneleşmiş kalıplara sığmayan gölgelerin kör noktasında yükselen sesler, tanımlanmış bütün gaddar varlıkların içinden sıyrılanlar, yekpare isyan gibi doğuvermişti Antep sokaklarında. Gaziantep'in büyük bir ehemmiyete sahip olduğu Karabulut konağının kirli kahveye dönük bazat, keymıh ve havara taşlarından yapılma duvarlarını Antep'in ipini koparan gökten düşen soğuk yağmur suları dövüyordu. Yağmur suları evlerin çatılarına kafa tutarcasına serkeşce vurmaya başladığında böylesine şıvgın bir yağmur müthiş bir fırtınayla beraber dükkanların kepenklerini de söküp atıyordu adeta.
Bu geceki kahredici yazgının imzaladığı kara kalemin tozları, satırlardaki yağmur damlaları olmuş gibiydi.
Yaşam denilen komedyayı bir kâğıt gibi paramparça etme isteğine sahip olduğu kader yazgıları, kendi varlığı altında olan hayatları ezdikçe ezerken, değiştiremeyeceklerinizi kabul etmenize engel olmasıyla canlandırdığı tiyatro sahnesinin sonunda kullandığı rollerin teneşir masalarına uzanmasını severdi. Kaderin hayatlar için değil de, yalnızca masum bedenler için biçtiği bu ölüm, kurallar yok sayıldığında her evin kapısına tek tek uğrardı.
Bir beden her defasında farklı biçimlerde ölürdü; Onca yaşanılandan sonra vardığı nokta gecenin köründe bir hiçliğin ortası da olabilirdi ya da bireyin bilmeyerek ya da istemeyerek bir özkıyıma sürüklenmeside meçhulleşebilirdi.
Kendimizin seçemediği bu hayatta yanlış ve doğruya uzanan iki yolun tam araf noktasında kalır ve bir yolu seçmek uğruna kararımızı biz değil yaşayacağımız hayat, başımızdaki söz sahiplerinin hayatıymış gibi bizler için kararlarını verirlerdi. Aldığı ve verdikleri kararlar, bu seçimlere göre kader denilen kavramı şekillendirirdi. Sonuç ne olursa olsun verdikleri karar eli kanlı duygularının göğsüne saplarken en keskin hançerini, canını değil geriye kalan en küçük huzurunu almak uğruna çabalardı.
