AUTHOR'S POV:
Hindi na napigilan ni Justin na maiyak dahil sa sakit na narardaman nya.
"Hindi ako yung nagbago kayo...kayo yung nagbago..Bakit? Bakit biglang nagbago? Dati ako yung bunso nyo..dati ako yung inaalagaan nyo..dati sobrang saya natin..dati ako yun dati ako pero ngayon sya na..sya na yung bunso nyo..sya na yung inaalagaan nyo..feeling ko hindi ako mahalaga sainyo"patuloy lang sa pag iyak si Justin habang sinasambit ang mga katagang iyon.
"Jah mahalaga ka samin..ikaw pa rin ang bunso namin"saad ni Pablo.
"Kung talagang mahalaga ako sainyo..Bakit di nyo man lang naramdaman na nasasaktan nyo nako? Bakit di nyo man lang naramdaman na nahihirapan nako? Bakit di nyo man lang naramdaman na nagseselos nako? Hindi nyo lang alam sa tuwing nakikita ko kayong masaya sakanya nasasaktan ako..sana ako yung nandun sa pwesto nya...hindi nyo lang alam kung gaano ako nagtitiis sa sakit at selos na nararamdaman ko..handa naman akong magpalaya eh pero bakit ang sakit sakit"saad ni Justin na puno ng sakit,pait at lungkot.
"Sobrang hirap na mag mukhang matapang sa lahat ng tao..ang hirap magpanggap na ok lang kahit na durog na durog kana..hindi ako nagdadahilan dahil alam ko naman na kasalanan ko naman kung bakit nagtatapang tapangan ako kahit na alam kong sobrang hina ko..sinasabi ko lang toh baka sakaling malaman nyo ang pinagdadaanan ko"patuloy lang sa pag iyak si Justin habang sinasabi ang mga salitang iyon. Hindi makapagsalita sina Pablo dahil sa naririnig at nakikita nila. Napaluha narin sila dahil masakit para sakanila na makitang umiiyak si Justin.
"Sorry Jah hindi namin alam na nasasaktan kana..sorry kung hindi man lang namin naisip ang nararamdaman mo"naiiyak na saad ni Pablo.
"Yung mga akala kong tao na bubuo sakin ay sila palang magiging dahilan ng pagkawasak ko at pagkadurog ko"puno ng sakit at lungkot ang mararamdaman sa mga bawat katagang pinakawalan ni Justin mula sa kanyang bibig.
"sya na lang palagi ang napapansin nyo..sa tuwing tinatawag nyo syang bunso parang sinasaksak ang puso ko ng paulit ulit"humihikbing saad nya.
"Paano naman ako..nasan kayo nung kailangan ko kayo..nasan kayo nung mga panahong pagod na pagod nako...nasan kayo nung mga panahon na sawang sawa nako..sukong suko nako..nasan kayo nung panahon na ayoko na..ang sakit na..pwede bang ako naman..pwede bang buoin nyo ulit ako..pwede bang bumalik tayo sa dati..kahit ngayong birthday ko lang..kahit ngayon lang pagbigyan nyo lang ako kahit ngayon lang please..please"nahihirapang saad ni Justin. Ramdam na rdam ang sakit at lungkot sa boses nya.
"Namimiss ko na yung kulitan natin..Namimiss ko na yung mga asaran natin..Namimiss ko na yung mga kaibigan..Namimiss ko na yung mga kuya ko...Namimiss ko na yung dating tayo..Namimiss ko na kayo...Kahit ngayong birthday ko lang..pwede bang iparamdam nyo sakin na maging bunso ulit..pwede bang kahit sandali lang maging masaya tayo..kahit ngayon lang please"pagmamakaawa ni Justin at napaupo dahil sa sakit na kanyang nararamdaman. Lumapit si Stell kay Justin at niyakap sya.
"Ok lang sana kung sya yung bagong bunso matatanggap ko yun pero ang iparamdam sakin na hindi na ako yung bunso na hindi na ako yung nasa pwesto nya ang sakit na..sobra na"patuloy na saad ni Justin habang umiiyak sa bisig ni Stell.
Lumapit rin ang iba at yumakap kay Justin. "Sorry..sorry kung naiparamdam namin yan sayo..pangako babawi kami..please wag ka ng umiyak hindi namin kayang makitang umiiyak"saad ni Ken sabay pagtulo ng kanyang luha.
YOU ARE READING
SB19(imagination story)
FanfictionLimang lalaki na magkakaiba ang ugali at ang kinalakihang pamilya. Lalaking weird at bugnutin(John Paulo Nase) Lalaking maangas at may pagkamayabang(Josh Cullen Santos) Lalaking tahimik at lutang(Felip Jhon Suson) Lalaking emotional at funny(Stellve...
