Loving Aleah Griffin

Chapter 31

Hindi ko alam kung ilang beses na naging paulit-ulit sa tenga ko ang binitawan niya'ng salita. Puno'ng-puno ng galit at sakit ang mga nakikita ko habang nakatingin sa mga mata niya.

Umiiyak pa rin ako'ng nakatingin sa kanya dahil nasasaktan naman ako, nasasaktan na naman kami pareho. She looked away from me, tightening her grip on the steering wheel. I can't do it, I shouldn't feel it and she shouldn't experience it with me.

I didn't want Ck to kiss me during those times while I was at work. Nabigla ako dahil habang nasa site ay hinila na lang aniya ako bigla at hinalikan. Malinaw na malinaw sa akin 'yun kahit pa may hangover at wala ako'ng maalala kinaumagahan gawa ng party noon.

"A-Aleah, let me explain" pilit na kinukuha ko ang atensyon niya habang nagmamaneho, hindi ko alam kung saan kami pupunta at kung saan man niya ako dadalhin dahil hindi nama niya ako nililingon.

Nanlalamig ako ngayon malinaw sa akin na hindi niya tatanggapin ang paliwanag ko dahil nga nasasaktan siya ngayon at galit sa akin.

"Stop talking, I hate it" Kinagat ko ang ibaba'ng labi ko at nagsimula na namang umiyak.

Napayuko na lang ako habang umiiyak dahil hindi ko kaya'ng magsalita ng ganito siya, na galit siya sa akin siya na mismo ang nagsasabi'ng huwag na ako magsalita pa.

Ang dami'ng tumatakbo sa isip ko habang nasa byahe, ayoko'ng isipin niya na ginagamit ko lang siya dahil hindi malabo'ng iniisip niya ngayon na ginagamit ko lang siya dahil sa litrato'ng hindi ko rin naman ginusto'ng mangyari.

I'm so hurting right now...like her...hinahangad ko lang naman maging maayos pero bakit ganito.

My chest hurts a lot and I can't adjust my position because of the mixed feeling.

I want to defend to her how I feel and I want to explain what is really in the picture we see.

I didn't like that and even more so we didn't have a relationship with Ck when I was in America! Wala, wala ako'ng maging iba'ng karelasyon mula noong umalis ako at iniwan siya.

Hindi ko siya magagawa'ng palita...kahit lalaki, kahit lalaki hindi siya mapapantayan.

Kahit sino naman ay wala'ng makakapantay sa kanya.

That night when we arrived by the sea, I looked out the window and saw a few houses there. This place is too far away from people.

Even though I didn't want to go out, I did because Aleah came out without looking at me.

Kaagad ako'ng niyakap ng malamig na hangin, mga maiingay na ibon at malalakas na tunog ng tubig mula sa dagat.

Even though I want to calm down wherever I am now I can't because I am hurting and I am hurting now the person I love.

Naiiyak at nanginginig ko siya'ng sinundan kung saan siya papunta. Tumigin ako sa bahay na binuksan niya. Ito kaya ang bahay na sinasabi niya kagabi? Na tutuluyan niya ngayon?

Ang ganda ng bahay niya...ang ganda at paborito'ng kulay ang pintura no'n.

And Aleah already giving me a silent treatment now...she's doing it now the way I did before.

Nanatili ako'ng nakatayo sa gilid ng pintuan, tinitignan ko siya'ng binubuksan ang ilaw para sa loob. Gusto ko mangmamangha ay hindi ko pa rin nagawa.

Kahit tingin siya hindi niya ako binibigyan, kahit iyon ay hindi niya manlang binigay.

"The room is upstairs, there you sleep tonight." zhe explained coldly and sat on the sofa with her back to me.

I hugged myself tightly because of the cold I was feeling.