Loving Aleah Griffin

Chapter 16

"Love," Pinansin ko si Aleah dahil pa'ng lima'ng beses na niya ako'ng tinatawag. Abala kasi ako sa pag-aayos. "What are you doing? It's fine, don't put too much in your lips."

"It's fine na ba?" pinakita ko sa kanya ang labi ko. Lumapit naman siya sa akin. "Bagay naman sa akin 'no?"

Nagsisimula na namang akitin ako ng berde niya'ng mga mata. Tumititig na naman siya sa akin.

"It's good, don't put anymore." she said while looking at me, in my eyes.

"Stop staring please," Nakakabaliw ang titig niya. Baka matunaw ako sa ginagawa niya.

"Ganda mo talaga," At naramdam ko na naman ang halik niya sa noo ko. "Ang ganda-ganda mo..."

"Che! Ayan ka na naman" narinig ko ang tawa niya kaya mas lalo ako'ng ngiti.

"I'm telling the truth, mahal" slowy I felt her hand on my waist. "I'll kiss you when you don't stop putting on lipstick"

Sino namang tinatakot niya? Edi halikan niya ako, wala'ng problema sa akin.

"Then kiss me, Griffin" Matapang na tinignan ko siya. Hindi lang dapat siya ang maangas dito.

Nakita ko kung paano kumislap ang mga mata niya.

"Are you trying me huh?" nilapit niya ang mukha sa akin. "Do you want me to kiss you?" nanunuya'ng tanong.

"Ilang beses mo na ko'ng hinahalikan," Pinatong ko ang dalawa'ng siko ko sa balikat niya. Nang-aasar din na tinitignan siya. "Hmm?"

"Ganda mo" hinapit niya ako at niyakap. "I really can't get tired of telling you how beautiful you are," she kissed my cheek.

I don't know how many thousands I receive happiness when our gaze ends with our smile on each other.

This is all I want, to be with her whether we are happy or not.

"Let's eat together later with Yohan at Vanessa," Si Aleah habang nakatingin sa akin. Nasa tapat siya ng room nila at totoo nga talaga ang dami'ng tao sa kwarto nila halos sinakop ang isang hallway para sa art events.

"Are you sure? If not it's okay, sa kanila na lang ako sasabay." sabi ko. Ang dami kasi'g tao at an dami ring dumadalo mula sa iba't-iba'ng University.

Umiling siya. "Even if I'm tired later I'll come to you, I'll eat with you."

"Aleah, suntukan, kanina'ng umaga ka pa" nakasimangot ko'ng sabi.

Natatawa niya ako'ng hinalikan sa labi. Agad ako'ng pinamulahan dahil napatingin sa amin ang ilang mga dumadaan.

"Che!" hinampas ko siya. "Sige dun ka na!" Umalis siya at humalo na sa mga ka-members niya, nakita ko pa si Denver at inirapan siya hindi niya talaga deserve ng tama'ng trato sa akin kasi hindi naman niya iyon ginawa sa akin. Babastusin panpagkatao ko dahil lang babae rin ako kagaya ni Aleah.

Hindi ako basta babae lang at mas lalo'ng hindi lang ako basta babae kay Aleah, hindi niya lang ako basta girlfriend.

I know that because all her life she has trusted me, I'm just not superficial to her. As she said I believe I am more than in her life.

"Ha! Ha! ano 'yan?!" Hinatak ko si Vanessa pagpasok ko ng room dahil may ginagawa siya'ng 'di ko makita.

"Aba 'wag mo ko hilahin!" Naghihilaan na kami dahil ayaw niya'ng ipakita 'yung hawak niya.

"Ano 'yan? Patingin!"

"Ano ba," kinurot niya ang pisngi ko kaya natigilan ako.

"Aray! Bitawan mo ko!" Hinampas ko siya ng bag ko. "Sabi kasi'ng bitawan mo ko!"