Loving Aleah Griffin

Chapter 33

Napatikip ako sa mukha ko sa sobra'ng sakit ng ulo ko. Kagigisng ko lang pero para na ako'ng aagawan ng buhay. Hindi ko talaga makayanan kapag lasing ako.

Tinakpan ko ang mukha ko nang may narinig ako'ng pumasok, hindi ko alam kung nasaan ako pero baka si Mommy naman iyang pumasok. Hindi ko alam kung sino ang naghatid sa akin dito sa kwarto na mula noong nalasing ako kagabi.

May naamoy ako'ng pagkain dahilan para tumunog ang sikmura ko, gutom na ako pero masakit ang ulo ko kaya hindi ako makabangon.

"Mommy, ang sakit ng ulo ko" naiiyak na sabi ko habang yakap ang unan. "Mommy!"

"Hailey, bumangon ka na" rinig ko na sabi ni Mommy pero umiling ako at hindi pa rin siya nililingon kung nasaan man siya.

My forehead furrowed because Mommy's voice was also changing, last night I remember it was Haider but he was a woman's voice. Ganito ba talaga ako kapag naglalasing nag-iiba ang pandinig.

'Hailey" tawag na naman niya."Kumain ka na"

'Mom..my...tulong mo ko bumangon" Malambing na sabi ko. Nangiti ako dahil gumalaw ang kama at humawak siya sa akin. "Mommy..." tinulungan ako nito sa pagbangon, yumakap at sumiksik ako sa kanya.

"Hailey"

"Mommy...masakit..ulo ko" mas lalo ako'ng yumakap sa Mommy ko. Miss ko magpa-baby sa kanya, dapat ako rin ang baby niya kahit hindi ako ang bunso'ng anak niya.

"Hailey...I'm not your Mommy"

Kumunot ang noo ko at napalayo bigla, tinakip ko ang kumot sa katawan ko. Hoy gago naman na-rape na ba ko? Bakit hindi ko siya Mommy? Sino'ng kumuha sa akin kagabi?!!!!

I was devastated when I finally saw the person in front of me.

Aleah is in front of me, Aleah is the one I hugged and I still call her Mommy because I thought she was really my Mommy. Nadapuan ako ng hiya dahil nag-iwas din siya ng tingin at uamlis sa pagkakaupo sa kama.

Ilang beses na yata ako'ng nalunok kagaya ng pagpunas niya sa mukha niya. Si Aleah nga, siya talaga 'to'ng nasa harapan ko, siya rin ang humila sa akin kagabi.

"Let's eat." hindi niya ako nililingon. Table siya ngayon at nakahawak sa upuan. "May kape rito...para mawala hangover mo"

Dahan-dahan ako'ng tumayo, naging comfortable naman ako dahil bago'ng damit ang pinalit niya sa akin.

Nangangatog ang binti ko na lumakad sa table kung nasaan siya. Nahihiya tuloy ako dahil akala ko siya si Mommy at si Haider kagabi.

Umupo ako sa tapat, umupo lang siya nang makaupo na ko sa harapan niya. Tama nga siya may kape at paborito'ng kape ko iyon.

"Hailey, eat..."

"Hmm..."

Kumain ako nang tahimik hindi naman ako makatingin sa kanya kahit kanina pa niya ako tinitignan, pabalik-balik ang tingin kaya lalo ako'ng nanghihina.

Malakas ang kabog ng dibdib ko sinasadya ngayon para hindi ako makawala.

"Here's your coffee" nilapag niya sa harap ko ang kape. "It's still hot...be careful"

Pilit na nilunok ko nag lahat ng kinakain ko, hindi ko kasi inaasahan na magiging ganito siya ngayon, ayos na ba kami? Hindi nan siya galit? O sadya'ng lasing lang ako kaya inaalagaan niya ako ngayon.

Kinuha ko ang tasa at dahan-dahan na uminom para naman mahimasmasan ako sa pagkakahiya kailangan ko'ng uminom ng kape. Nakakahiya talaga, kung kahapin nasasaktan ako, ngayon naman ay nahihiya na.

Ano kaya mga pinagsasabi ko kagabi? Sabi kasi nila Haider kapag lasing ako ay nagiging madaldal ako at hindi alam kung ano'ng ginagawa sa buhay.

Nag-aalanagan pa ako'ng tumingin sa aknya, tapat na tapat ang tingin niya sa akin kaya mas lalo ako'ng natataranta. Hindi manlang niya iniiwas iyon at hindi niya rin tinatanggal.