Sevince

141 3 0
                                    

Hep hayatın cilveleri der dururum. Ama bu sefer hayat beni cidden paramparça etti be! Yazı yavaş yavaş bitiriyordum kum saatinin tek tek dibine düşen kum taneleri gibi... Günlerim anlamsız geçiyordu çalışıyordum para kazanıyordum geceleri bayılana kadar içip sigaranın dibine vuruyordum. Neydi bu içimdeki acı ? Ben buna alışıkdım bu neden bana bu kadar koyuyordu ? Bu arada saymayı unutmayın kaç kez reddedildiğimi daha çok var. Sonunda yazı bitirdim o sıkıcı yorucu pis iş günlerini patronun dırdırını sabah 6 da kalkmayı sonunda bitirdim. Cebimde para vardı ve bu parayı doğrudan yurtdisi seyahatime kullanacaktim. Erdekden yaşadığım şehre dönmüştüm . Belki merak edersiniz yaşdığım sehir neresi diye ama yazmıcam çünkü legolasın hiçbir şekilde bu yazıyı görmesini istemiyorum. Ama sıcak bir şehir demem yeterli olur sanırım. Döner dönmez ilk işim tabiki legolasla buluşmak oldu. Ona öyle bir sarılmışım ki bilirsiniz ciğer görmüs kedi gibi kurabiye görmüs kurabiye canavarı gibi ... Bizim okulda hocalar her sene ibneliğine sınıfları kararlar neden olduğunuda kimse çözemez. Legolastada bendede bir heycan vardı 11 oluyorduk . Hoş sınıflarımız farklıydı ama ben onunla aynı gezegende yaşadığım aynı havayı soluduğum için mutlu olan bir insanım. Okul başladı yine o hiç görmek istemediğim tipini s*ktiğim insanlar hiç özlemediğim dersler gereksiz işler. Okul olabildiğine rutin gidiyordu taki yine ekşınlı bir haber alıncaya kadar. Watsapp konuşmamızın bir kesiti.

+ sana bir sey soylicem ama bana kizmak yok

- söyleme hiç hic hiç baştan söyleyeyim kızarım

+Ya bak başkasından duymanı istemiyorum biz X  ile çıkıyoruz(bu X geçen bölümlerdeki o ibne değil üst devreden biri ve o x yerine istediğiniz küfürleri getirebilirsiniz okurlar)

Beynimden vurulmuşa dönmüştüm hani counter strike da atama had shot çekersin ya benimki de o hesap! O gece biraz düşündüm ve kendi kendime ben bu kızı çok üzüyorum ve eğer ben ona şimdi kızıp bagirip küsersem bu onu bana kazandirmayacak ve üzecek . En iyisi hayatımda yapmadığım bir şekilde bu durumu sakince karsilamak ve onun yaninda olmak . Çünkü ben onu mutlu görünce mutlu mutsuz görünce ölen bir insanım . Hemen aradım ve bu kararımı söyledim bide mutluluklar diledim. Çok şasırdı legolas oda benden böyle bir reaksiyonu beklemiyordu. Bende kendimden ... Bu karar her ne kadar içimi yaksada mecburdum. Ayrıca ne yapabilirdim ki ? Bazen düsünüyorum olum bak olmuyorsa olmuyordur neden zorluyorsun ? O anda kafamda opet reklamında çalan şarkı geliyor

+ sevinceeeeeee dırırım sevinceeeeeee sevince durma durma koş ardından

Ne güzel söylemis be erkin baba şuan benim için açın ve dinleyin okurcanlar erkin koray- sevince. Ama şöyle bişe de vardı ben bu şarkı olmasada legolasa ne kadar kızarsam kızayım en fazla 3 gün sürerdi

İlk gün
- yok abi yeter ya bidaha konuşmicam
İkinci gün
- olum ben mi hata ettim acaba
Üçüncü gün
- kanka ben legolası özledim mesaj atıcam

İşte benim salak deli divane aşkım napayım bende böyleyim günler haftaları kovaladı ben legolasa belli etmesemde içten yanmalı bir motor gibi içten içe efkarlıyım. Nasıl olmayayım ki ? Hiç yüzüm gülmeyecek miydi ? Galiba gülmeyecekti...

-yine elim yoruldu okur canlar en yakın zamanda diğer bölümde görüşelim kendinize iyi bakın

İMKANSIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin