İMKANSIZ

Ayrılık

Normalde bu saçma yere birdaha yazı yazmayacaktım. Beni buraya yazmaya iten şey acılarım hüzünlerim imkansız aşkımdı... Yazmadığım bu süre içinde çok şey oldu okurcanlar. Ama hayat çok acımasız. En son bölüm taaa şubat ayını anlatıyor o zamandan şuan ki yazdıklarım arasında yazdıklarımı atlıyorum beni affedin. Hiç de iyi bir ruh halimde sayılmam çünkü. Ne mi oldu bu yazmadığım süre içinde? Acun ılıcalı gibi lafı uzatıp sizi heycanlandırayım mı? Hayır hayır acun denilen herifi hiç sevmemişimdir. 05. 05 2015 tarihinde legolas (yada sikmişim legolası onun bir adı var cemre artık adını söylemekden çekinmiyorum) bana çıkma teklifi etti. Evet yanlış duymadınız üç yıllık imkansız aşkım peşinden koştuğum o muhteşem insan neden olmuyor diye kendimi heder ettiğim yıllarca ağladığım kız bana teklif etti. Şimdi anlamışsınızdır 2 aydır buraya neden yazmadığımı. Ama anlamadığınız bir şey var. Oda neden şuan yazdığım. Yinede şuan bunu atlayıp bu olayın nasıl olduğuna dönücem. Bir akşam yaklasık iki ay önce cemreye çok kararlı bir mesaj attım. Böyle olmayacağını anlamıştım.Nereye kadar sigara ve alkolle devam edebilirdim ki yada mutsuz kederli bir adam olarak ? Ben bu değildim ve kendime gelmeliydim. Bunları ona anlattım ve belki konuşmazsak benim için daha iyi olabileceğinden bahsettim. O akşam zor bir konuşma yaptık ve konuşmama kararı aldık. Kendimi kötü hissediyordum ama yapmam lazımdı. Ertesi gün okulda kendimi toplamaya çalışırken sınıfta amuda kalkmış bir şekilde yatıyordum . O sırada cemreyi havada uçarken gördüm beni soruyordu. Sonra farkettim ki amuda kalkmış bir vaziyette olduğum için her şey tersti ve beynime kan gitmiyordu. Biraz konuşalım mı dedi ve sanki dün o konuşmayı yapan ben değilmişim gibi olur dedim minik bir kedinin boynunu kaşıdığında çıkan o masum hırıltı gibi. Kendimi kaybetmişcesine bir seyler anlatıp durdum. En sonunda bahcede bir taşın üstüne oturduğumuzda bana biraz susarsan bi şeyler anlatıcam diye haykırdı. Tabi hemen sustum ve dinlemeye başladım. Bana dün gece biraz düşündüm dedi bende hemen neyi düsündüğünü sordum ve "bizi" dedi. Benim ayaklardan başlayarak vücuduma mexica dalgası gibi yayılan bir titreme geldi. Ve ardına bir soru "(dinsizzeus) benimle çıkar mısın ? " evet tam anlamıyla kendimi kaybetmiştim artık titriyor ve sadece yere bakıyordum. Sonradan öğrendiğime göre 1-2 dakika susup yere bakmışım. Sonra ayağa kalktım ve bayılacağımı hissettim . Kalbim göğüs kafesimi zorlayıp adeta bırakta siktirip gideyim dercesine atıyordu. Tutulmuştum konusamiyordum . Ve sonra vücudumun iriliğine ve hantallığına aldırmadan koşmaya başladım. Görenler Hüseyin Bolt' u geçtiğimi söylüyor ... Okulun cevresinde bir tur attiktan sonra bayilacagimi ciddi ciddi hissettim ve kendimi yere biraktim. Arkadaslarim basima toplandi gulerken ben yerde ambulans cagirin ulan ibneler diye bagiriyordum. Sonra cre eliyor dediler ben apar topar tolandım ve cemreye sarilarak EVET diye bağırdım. Lisede kızlar teklif ediyor derlerdide inanmazdım. O gün okulda bir bayram havası oldu. Koridorlar marşlarla inledi. Ha birde beni gören herkes üstüme kosarak beni dövdü. Bir ara tuvalete saklandığım doğrudur ama aramızda kalsın. Rüya gibi bir günün ardından hayatımın kızıyla çıkıyordüm yani muhteşemdi lan . Ama hayat beni hiç sevmez bunu hep bilirdim. İlla önüme taş koyar tabiri caiz ise bok atar. Ama bu boktanlığı bu bölümde yazmıyacağım çünkü gelecek bölüme malzeme kalsın okurcanlar haksız mıyım? Ha bu arada benim için bir iyilik yapın ve ayrılık türküsünü dinleyin şu herbir dertten aman yaman ayrılık olan. Bir de varsa böyle derdi olan yazsın bana anasını satayım dinleriz. Hadi eyvallah