En tahammül edemediğim insan türüdür korkaklar.Önlerine çıkan küçük bir engelde bitkin düşerler, çareyi kaçmakta bulurlar.Ama bir insana yakışan kanının son damlasına kadar savaşmaktır, kimseye başını eğmeden dimdik durmaktır.Bir insana,özelliklede bir TÜRK'e ancak bu yakışır.
Bazen kaybedeceğini bile bile, zarar göreceğini bile bile savaşmak gerekir." En küçük bir darbede yıkılır." diyenlere inat, içinde yavaş yavaş belıren o korkuya inat,en önemlisi de tüm dünyaya inat savaşmak gerekir.
Sırf, kendini bişey sananlara "Ben dememiş miydim?" deme hakkı vermemek için bu gereklidir...Zira birinin eline düşerseniz vay halinize...
Ahh,şu insanlar hepsi ayrı bir cins.Samiyetsizinden başla ki taaa karekteresizine kadar.Ne kadar fazla kola ayrılıyorlar öyle,say say bitmez.Hâlâ da yeni türleri çıkmaya devam ediyor.
Ne tuhaftır değil mi? Onca insanın türü vardır da; adam gibi adama pek az rastlanır.
Yazık,çok yazık...Tertemiz bir kalp kötülük yapmaya nasıl zorlanır?
Sonuç hiç değişmez zaten, gözyaşları ait oldukları yerlere her zamanki gibi kavuşur...
Yaşam; insanı törpüler,ona şekil verir.Bazıları; benliğinden, duruşunda hiçbir şey kaybetmeden, yaşadığı şeylerden ders çıkararak yoluna devam eder...
Bazıları da; önüne çıkan her engelde isyan ederler.Aslında yaşadıkları şeylerin hatalarından ders almaları için bir fırsat olduğunu anlayamazlar...
İşte bakmak ve görmek arasındaki ince çizgi tam da burda ortaya çıkar.Her insan bakabilir fakat her insan baktığı yerde aynı şeyi göremez.
O ince çizgi ayırt edilebildiği zaman,ne mutludur bardağa dolu tarafından bakanlara...En içten TEŞEKKÜRLER hayatı yaşanır kılanlara...
Her insanın kendine göre korkuları vardır.Fakat "korkak" korkuları olan kişi değil, korkularının esiri olan kişidir...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PARAMPARÇAYIM
RandomBir sorunun olduğunda derler ya hani "zamanla geçer."diye.Evet geçiyor hatta geçmekle kalmıyor birde geçiriyor.Aslında geçen tek şey zaman,acılar hep aynı.Onca yaşanan şeyden geriye kalansa defalarca kırılmış,zamanla taşlaşmış bir kalp sadece. Haa b...
