PARAMPARÇAYIM

KALPSİZ

İnsanlar diyorum,ne kadar acımasızlar öyle...Karşısındakinin duyguları kimin umrunda? Yeterki bazıları mutlu olsun...Karşısındaki ağlamış, acı çekmiş kimin umrunda? Yeterki bazılarının moreli bozulmasın...

Ne kadar anlamaya çalışsalarda seni, farkedemezler umarsızca söylenmiş iki çift lafın kalpdeki  yerini...
Olan sadece sana olur; ilk olarak hayattan vazgeçersin, sonra sevdiğin kişiden, daha sonra da kendinden...

Ön kötüsü de nedir biliyor musunuz? Siz yavaş yavaş yok olurken onlara hiçbir şey olmaz...
Oysa senin içinde fırtınalar kopar, kalbin kan ağlar, ruhun can cekişir...

Ne tuhaftır...Sen bütün bunları yaşarken üzülen sözde kalbini kıran olur... Üzgün müsün? Oysa kalbimi kırarken hiç de üzgün gibi görünmüyordun aksine ben ağlarken, sen gülüyordun...Dost sandığım  derdimi anlatırdım sana ama samimiyetsizlik izleri var her bakışında...Benim canım yanmış kimin umrunda, bana bakıp dalga geçmek varken diğer yanda...

Evet, kırgınım çünkü ben böyle bir sonu haketmedim...Sana duyduğum derin sevginin karşılığı bu olmamalıydı...
Sen haketmedin...Sana verdiğim değeri sen haketmedin.Aslında ikimizde birbirimize vérdiğimiz sevgiyi haketmedik. SEN benim sana verdiğim sonsuz sevgiyi, BEN de senin bana verdiğin iki gramlık sevgiyi haketmedim...Sevgilim, oysa sen bana soyleseydin ben ikimizin yerine de severdim...

Ey, Sevgili!
Sözlerin canımı acitmadı değil...
Lakin kalp bu ışte vazgeçmiyor,kırılacağını bile bile savaşmayı tercih ediyor...

İnsanlar benim guldüğümü sanarlar.
Onlar bilmezler, aslında benim gözyaşlarım  gülüşlerimin içinde saklıdır...
"Üzüldüm" deme sakın bana, ben ağlarken senin güldüğün günler de dün gibi hafızamdadır...

                          KALPSİZ
İşte kırıldı kalbim
Son nefesini veriyor
Susturun şu kalpsizi
Yüreğim elden gidiyor

Duydunuz mu bilmem?
Şımdi de kalpsizin vicdanı sızlıyor
Artık son durak geldi
Ölümüm beni bekliyor

İşte kalbim benden usul usul uzaklaşıyor
Kalpsiz, hissiz kaldım ben artık
Konuş sen kalpsiz, lafların bana işlemiyor
Aman Allah'ım, yoksa adalet yerini mi buluyor?

Bilinmez, adalet ıçın
Bir ışığın sönmesi mi gerekiyor?
Ne yazıktır ona,
Kendini hâlâ değerli sanıyor...

                                     - AYŞEGÜL GÜÇLÜ

ŞİİRİM ICIN YORUM VE VOTELERİNİZİ BEKLİYORUM...