Prologue

123 5 6
                                    

"Shara, inaasahan kitang pumunta sa rooftop mamayang 4. May sasabihin lang ako sayo." Paulit-ulit na nagrereplay sa utak ko yung mga utos ni Arceus sakin. Bakit naman niya ako pinapapunta dun?

"Ai" napalingon ako sa lalaking nakasalamin na singkit ang mata, ang kanyang itim na buhok ay bagsak (katulad ng grades mo) talagang nasuklay ng maayos, his teeth was perfect and white, anyone will fall instantly with just one stare. Yeah, pati ako nahulog na din sakanya dati.

"Yes, Lauren?" Tumingin ako ng nakangiti sakanya bago ko sinara ang binabasa ko. Alam kong matagal na yun, matagal ko na din siyang kinalimutan pero takte! Bakit nandito ako sa sitwasyong magkikita kami ulit? Wala man lang pasabi?

God, baka naman? Sana po nagwarning kayo para hindi na ako mahiya sa mga pinag-gagawa ko nung grade school pa kami. Anyways, please hear my prayers.

"Kasi, I was just wondering kung..."

"Hindi ako pwede"
"Crush mo pa din ako, kasi crush kita dati pa."

Sabay na wika namin. Nanlaki naman mga mata ko. Ano to? Grade school pa rin ba kami? Hindi naman na, jusme college na kami. I remember when he first transferred here at Maglinche University. I admit I'm happy seeing him again.

Tumayo ako sa upuan ko, at sinampal siya. Alam kong nagulat mga classmates namin, but I didn't know how am i going to react with his confession. "I slapped you, for you to wake up. Lauren, yes, crush kita noon pero hindi na ngayon."

——
AUTHOR's NOTE:

First, yes this prologue is edited. Inedit ko siya para naman (sana) kahit papaano ay magustuhan niyo yung ginawa ko. Pinublish ko lang to kasi nasa drafts ko siya for about 3 or 4 years. HAHAHAHA!

Second, sorry kung may mga grammatical errors. (Pero sabi nga nila 'to err is human' ). Feel free to correct me. I would appreciate it, than bashing my story.

Lastly, i want you to enjoy the story. I don't know if i can make you cry even just a little.

Ps: thank you for those who support this story. I appreciate it very much. No words can describe how thankful I am.

-Imyourclara

Crush kita noon, pero hindi na ngayonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon