Aynı Rüya 4'lüsü -.- TXT -.-

Olay Yeri

Hyuka'nın evinin önüne geldik ve bir kalabalıkla karşılaştık. İnsanlar içeriye bakıyordu, binaya yaklaştık. Bir süre sonra binadan sedye üstünde beyaz çarşafla kapatılmış bir ceset çıktı. Ben ve diğerleri birbirimize bakıp tekrar binaya baktık. Binadan sedye çıktıktan hemen sonra Hyuka'nın anne ve babası da çıktı, ağlıyorlardı. 

"Olamaz" dedim dışımdan dualarım kabul olmamıştı. Hyuka mıydı ölen? Yere çöküp ağlamaya başladım. Taehyun yanıma gelip sarıldı ve oda ağlamaya başladı. Yeonjun hyung ve Soobin hyung olayı öğrenmeye gittiler.

 Biz bir süre ağlamayı kesip Yeonjun hyung'ların yanına gittik. Yeonjun hyung ve Soobin hyung Hyuka'nın komşusuyla konuşuyordu.

Yeonjun "Burada ne olduğunu biliyor musunuz? Kime ne oldu?"

Teyze "Komşumun çocuğu ölmüş" Teyzenin dediklerini duyar duymaz gözlerimi kapatıp bunun bir rüya olmasını diledim fakat değildi rüya falan değildi. Hyuka ölmüştü.

"Taehyun Hyuka'sız ne yapacağız biz?" aklımdaki tek soruyu Taehyun'a sordum fakat cevap alamadım çünkü oda bilmiyordu onun da elleri ayaklarına girmişti.

Taehyun "Bilmiyorum" Taehyun sadece bunu diyebilmişti, sesinden bile güçsüzlüğü belli oluyordu. Emindim ki diğer 3'de benim gibi yıkılmış durumdaydı.

Yeonjun hyung ve Soobin hyung yanımıza geldi.

Yeonjun "Beomgyu... Taehyun" 

"Öldü dimi" dedim güçsüz bir sesle. Yeonjun hyung sadece kafasını yukarı aşağı salladı.

Soobin "Polisler araştırıyor" 

Taehyun "Kim neden Hyuka'yı öldürsün?" Herkesin aklındaki soru buydu işte. Hyuka'yı kim? neden öldürsün? ve Hyuka'nın öldüğünü rüyamızda görmemiz bir işaret miydi? 

"Eğer daha erken uyuyup görseydik rüyayı onu kurtarabilir miydik?" dedim hepsi bana baktı.

Taehyun "Bu rüya olayını ben bir araştıracağım" dedi ve yanımızdan uzaklaştı. Taehyun şuan sadece ağlamak için bizden uzaklaşmaya bahane uyduruyordu. Onu sadece herkesten iyi tanıyan ben anlamıştım. Taehyun araştırmalarda iyiydi. Ağlayarak araştırma yapacağını adım kadar iyi biliyordum. Taehyun'un peşinden gitmeliydim.

Yeonjun hyung ve Soobin hyung arkamdan hastaneye gideceklerini söylediler. Büyük ihtimal Hyuka'nın ailesiyle konuşacaklardı. 

Yeonjun "Beomgyu biz hastaneye gidiyoruz" diye seslendi bende tamam diyip Taehyun'un yanına koştum. Taehyun hızlı adımlarla yürüyordu. Kolundan tutup kendime çektim ve sarıldım. Taehyun ağlıyordu ve sarıldığım anda kafasını omzuma koyup iyice ağlamaya başladı.

"Taehyun sakin ol şuan öğrenmemiz gereken şeyler var" dedim. Taehyun'a sakin ol diyordum ama kendim bile içten içe sakinleşemiyordum fakat Taehyun'un bana ihtiyacı vardı bu yüzden güçlü kalmalıydım.

Taehyun "Beomgyu iyi ki varsın" Taehyun iyice sıkı sarıldı bana. 

"Sende iyi ki varsın canım" 

Bir süre daha sarılıp araştırma yapmaya eve gittik.